Su kemerleri, çok eski zamanlarda insanların suyu uzak yerlerden şehirlerine taşıyabilmek için yaptıkları büyük köprülerdir. Pisidia Antiokheia Su Kemerleri de binlerce yıl önce, şimdiki Isparta'nın Yalvaç ilçesi yakınlarında kurulmuş olan Antiokheia (Antiochia) antik kentinin su ihtiyacını karşılamak için yapılmıştır. Antiokheia, Roma İmparatorluğu döneminde çok önemli ve kalabalık bir şehir olduğu için, halkın temiz suya kolayca ulaşması büyük bir önem taşıyordu. Bu kemerler, o dönemin mühendislik bilgisini gösteren harika yapılardır.

^{Pisidia Antiokheia Su Kemerleri (Kültür Portal)}

Su Kemerleri Ne İşe Yarar?

Su kemerleri, suyun kaynağından alınıp eğimli bir yol izleyerek şehrin içine ulaşmasını sağlayan yapılardır. Tıpkı bir boru hattı gibi düşünebilirsin, ama bu hat, büyük taş köprülerin üzerinden geçer. Eğer bir yerde suyun akacağı zemin eğimli değilse ya da bir vadi varsa, mühendisler suyun akışını korumak için böyle yüksek ve sağlam kemerler inşa ederler.

Pisidia Antiokheia’daki bu kemerler de, yaklaşık 10 kilometre uzaklıktaki "Su Çıktı" adı verilen kaynaktan alınan suyu kente taşımıştır. Bu su, şehirdeki çeşmelere ve hamamlara (banyo yapılan yerlere) dağıtılırdı. Şehrin suyunun yaklaşık üçte ikisi bu kemerler sayesinde sağlanmıştır.

^{Pisidia Antiokheia Su Kemerleri (Kültür Portal)}

Kemerler Ne Zaman Yapıldı?

Pisidia Antiokheia Su Kemerleri’nin, yaklaşık 2000 yıl önce, Milattan Sonra (M.S.) 1. yüzyılda, yani Roma İmparatorluğu döneminde yapıldığı düşünülmektedir. Bu, şu demek oluyor: Sen doğmadan, hatta dedelerinin dedeleri doğmadan çok ama çok uzun bir zaman önce, bu kemerler suyu taşımaya başlamıştı bile!

^{Pisidia Antiokheia Su Kemerleri (Kültür Portal)}

Su Kemerleri Nasıl Yapıldı?

Bu kemerler, kesme taş bloklar kullanılarak inşa edilmiştir. Kemerlerin ayakları denilen kalın sütunları, harç (taşları birbirine yapıştıran çimento benzeri bir karışım) kullanılmadan, dikdörtgen şeklindeki taşların ustaca üst üste konulmasıyla yapılmıştır. Kemer ayaklarının genişliği 2,1 metre, yüksekliği ise 4 metreye kadar çıkabilmektedir.

Su, bu kemerlerin üzerinde bulunan ve Latince adı canalis olan bir oluktan akardı. Bu su oluğunun kesiti yaklaşık 30 santimetre çapındaydı. Su, böylece eğimli bir şekilde akarak şehre ulaşırdı. Bu sistem, o dönemin şartlarına göre inanılmaz bir mühendislik başarısıdır.