Henüz ana rahminde iken Hz. Peygamber’in hayır duasına mazhar olmuştur. Babası Ebû Talha’nın adı Zeyd’dir. Annesi Medineli kadınlar arasında dindarlığı, zekâsı ve cesareti ile meşhur olan Ümmü Süleym’dir. Ümmü Süleym, Huneyn Gazvesi’nde Hz. Peygamber’i yakından savunmuş, Medine’ye döndükten sonra da Abdullah’ı dünyaya getirmiştir. Yeni doğan oğlunu, ilk kocası Mâlik’ten olan oğlu Enes ile Hz. Peygamber’e göndermiş, ağzına ilk lokmayı vermesini (tahnîk) ve adını koymasını rica etmişti. Peygamber de çiğnediği bir hurmayı çocuğun damağına sürmüş, yüzünü okşamış ve adını Abdullah koymuştur.
Abdullah b. Ebû Talha’nın dokuz oğlu olmuştur; bunların hepsi Kur’an’ı güzel okumalarıyla tanınan birer âlimdi. Abdullah babasından ve üvey ağabeyi Enes b. Mâlik’ten hadis rivayet etmiş, kendisinden de oğulları İshak ile Abdullah ve torunu Yahyâ b. İshak rivayette bulunmuştur.
Sıffîn Savaşı’na Hz. Ali saflarında katılan Abdullah’ın İran fetihleri sırasında şehid düştüğü veya Medine’de vefat ettiği rivayet edilmektedir.