Hz. Peygamber hayatta iken doğduğu halde yaşı küçük olduğu için sahâbîlik mertebesine ulaşamadı; fakat Mekkeli tâbiîlerin birinci tabakasında yer aldı. Babası ve dedesi gibi kendisi de Kureyş’in eşrafından olup Mekke’nin varlıklı ve nüfuzlu bir ailesine mensuptu. Cömertliği ve üstün zekâsıyla tanınan Abdullah, hilâfet davasında Abdullah b. Zübeyr’in sadık bir taraftarı idi. İbnü’z-Zübeyr ve yanındakiler Kâbe’de muhasara edilince, Haccâc tarafından kendisine verilen emanı kabul etmedi. Sonunda İbnü’z-Zübeyr ve birçok taraftarı ile birlikte onun da başı kesildi ve kesik başları önce Medine’ye, oradan da Şam’a Abdülmelik b. Mervân’a gönderildi.
Babası Safvân b. Ümeyye’den, Hz. Ömer, Hafsa, Ümmü Seleme ve Abdullah b. Amr gibi sahâbîlerden hadis rivayet eden Abdullah b. Safvân’ın hadis kitaplarında, daha çok, “Kâbe’ye karşı harp ilân eden bir ordunun çölde helâk olacağı”na dair rivayet ettiği bir tek metne rastlanmaktadır (bk. Müslim, “Fiten”, 4, 6, 7).