Âmid’de (Diyarbakır) doğdu. Ahî Mahmud Efendi’nin oğlu, Nakşibendî şeyhlerinden Rûmiyye şeyhi diye meşhur Mahmud Efendi’nin yeğeni ve mürididir. İlim tahsili için Mısır’a gitti, sonra Bursa’ya gelip yerleşti. Bursa’da Ulucami ve Dâye Hatun camilerinde vaazlar verdi, talebe okuttu. Bilinmeyen bazı sebepler yüzünden halkın şikâyeti üzerine Bursa’dan sürgün edildi. 15 Rebîülâhir 1077’de (15 Ekim 1666) vefat etti ve Dâye Hatun Camii hazîresine defnedildi.
Resmî mahlasıyla Türkçe, Arapça ve Farsça şiirleri, Türkçe Güzîde adlı tecvide dair bir risâlesi ve Risâle-i Nûrbahşiyye adlı tasavvufî bir eseri vardır. Ayrıca Seyyid Mahmûd-ı Hemedânî’nin Evrâd-ı Fetḥiyye adlı Farsça eserini şerh ve tercüme ettiği kaynaklarda belirtilmektedir.