Hadramut’ta yaşayan Alevî oğullarının soyu, Alevî b. Ubeydullah b. Ahmed el-Urayzî (VI./XII. asır) vasıtasıyla Ca‘fer es-Sâdık’a ulaşır. Ubeydullah’ın oğlu Alevî’ye nisbetle onun soyundan gelenlere Bâ Alevî (Benî Alevî, Âl-i Bâ Alevî) denilmiştir. Şillî, el-Meşreʿu’r-revî fî menâḳıbı Benî ʿAlevî adlı eserinde bu aile hakkında geniş bilgi verir. Fazl b. Gavs el-Alevî, Îżâḥu’l-esrâr’da tarikatın evrâd ve ezkârının âyet ve hadislerden derlendiğini, mensuplarının herkesten farklı şekilde giyinmemeye dikkat ettiklerini söyleyerek görünüş ve şekil açısından onlarla ulemâ arasında bir ayrılık bulunmadığını belirtir. Gavs el-Alevî’ye göre Aleviyye tarikatı mensupları şer‘î emirlere eksiksiz bağlı olanları, keşf ve keramet sahibi olup olmamalarına bakmaksızın velî sayarlar.