Alibey Barajı, İstanbul’un içme ve kullanma suyu ihtiyacını karşılamak amacıyla Alibey Deresi üzerine inşa edilmiş bir barajdır. Baraj, su kaynaklarının sürdürülebilir şekilde yönetilmesini sağlamak ve su temini ile ilgili çevresel etkileri en aza indirmek için çeşitli koruma planları kapsamında yönetilmektedir.

Alibey Barajı - TRT Haber
Tarihçe ve Teknik Özellikler
Alibey Barajı’nın inşaatına 1966 yılında başlanmış ve 1983 yılında işletmeye alınmıştır. Barajın toprak dolgu tipinde olduğu, yıllık 36 milyon metreküp kapasiteye sahip olduğu ve 160 kilometrekarelik bir havza alanını kapsadığı bilinmektedir.
Hidrografik ve Çevresel Önemi
Alibey Barajı, İstanbul’un su ihtiyacını karşılayan önemli su kaynaklarından biridir. Ancak son yıllarda su seviyesi, çevresindeki taş ocakları ve madencilik faaliyetleri nedeniyle ciddi şekilde azalmış ve %7.41 seviyesine kadar düşmüştür. Bu oran, son on yılın en düşük seviyesi olarak kaydedilmiştir.
Koruma Politikaları
Barajın su kalitesini ve miktarını korumak amacıyla "Alibey Baraj Gölü İçme-Kullanma Suyu Havzası Koruma Planı" yürürlüğe girmiştir. Bu plana göre:
- Baraj gölüne doğrudan veya dolaylı olarak herhangi bir atık deşarjına izin verilmemektedir.
- Havzada yapılan imar planları ve değişiklikleri, baraj ekosistemini koruma esasına dayalı olarak düzenlenmektedir.
- Mevcut sanayi tesisleri ve ticari işletmeler, endüstriyel atık su oluşturmadan faaliyetlerine devam edebilirken, yeni sanayi tesislerine izin verilmemektedir.
Su Seviyesi ve Güncel Durum
İstanbul’daki barajlar genelinde doluluk oranları düşüş eğilimindedir. Alibey Barajı’nda 2024 yılı itibarıyla doluluk oranı %7.41’e kadar gerilemiş ve suyun büyük kısmının çekilmesiyle tarihi su kemerleri gün yüzüne çıkmıştır.
Alibey Barajı, İstanbul’un içme suyu temininde önemli bir rol oynayan stratejik bir barajdır. Ancak çevresel tehditler ve iklim değişikliği, barajın su seviyesinin düşmesine ve sürdürülebilirliğinin tehlikeye girmesine yol açmaktadır. Mevcut koruma politikalarının sıkı şekilde uygulanması, barajın uzun vadeli kullanımı açısından kritik bir gerekliliktir.

