Köken

Argın kelimesi, Eski Türkçedeki ar- fiilinden (yorulmak, dermansız kalmak anlamında) türetilmiştir. Bu fiile Türkçedeki +gIn sıfat eki getirilerek oluşmuştur. Böylece “yorulmuş, bitkin” anlamına gelen bu sıfat, halk ağzında hâlâ kullanılmakta, yazı dilindeyse genellikle “yorgun argın” şeklinde kalıplaşmış biçimiyle yer almaktadır.

Kullanım Alanları

Halk dili: Günümüzde ağırlıklı olarak halk arasında yaşamakta, konuşma dilinde mecalsizlik veya dermansızlık bildiren durumlar için kullanılır.

Edebî dil: Eski metinlerde veya şiir dilinde “yorgun” anlamını pekiştirmek için “yorgun argın” kalıbı içinde geçer.

Ağıt, türkü, halk şiiri: Duygusal yorgunluk veya fiziki tükenmişliği anlatmak amacıyla kullanılır.

Yazı dili: Günümüz standart yazı dilinde tek başına nadiren kullanılır, çoğunlukla “yorgun argın” deyimiyle yer alır.