Hânedanın kurucusu Emîr Kāsım Kafkas Türkleri’nden olup gençlik yıllarında Behmenî Şahı III. Muhammed’in (1463-1482) hizmetine girmiş, onun sarayında berîd-i memâlik mevkiine kadar yükselmiş ve hânedana da bu görevi dolayısıyla Berîdşâhîler denilmiştir. Emîr Kāsım, Mahmud Şah’ın saltanatı sırasında (1482-1518) önce kûtvâl, Nizâmülmülk Melik Hasan’ın vefatından sonra da başvezir (emîr-i cümle) tayin edilmiştir. Behmenîler’in zayıflaması üzerine ülke toprakları parçalanmış, Bîcâpûr’da Âdilşâhîler, Ahmednagar’da Nizamşâhîler, Berâr’da İmâdşâhîler, Gûlkünde’de Kutubşâhîler ve bir müddet sonra Bîder’de Berîdşâhîler bağımsızlıklarını ilân etmişlerdir (1492). Emîr Kāsım’ın ölümü üzerine, yerine “Dekken tilkisi” diye şöhret bulan oğlu Emîr Berîd geçti (1504-1543). Emîr Berîd’in zamanında Behmenîler’den III. Ahmed, Alâeddin, Veliyyullah ve Kelîmullah onun vesâyeti altında sadece ismen hükümdar idiler. Emîr Berîd edebiyat, sanat ve mimariye ilgi duyan bir şahsiyetti. Başşehirde Rengîn Mahal’i inşa ettiren de odur. Berîdşâhîler Vicayanagar racaları ve diğer bazı komşularıyla sürekli mücadele ettiler. Son Berîdşâhî Sultanı III. Emîr Berîd Şah (1609-1619) Âdilşâhîler’in hücumuna mâruz kaldı. II. İbrâhim Şah 1619’da Berîdşâhîler’i mağlûp ederek Bîder’i topraklarına kattı. Böylece Berîdşâhîler hânedanı sona erdi.