Cebrail’in Kanatları, Türk yazar Mehmet Sancaktutar tarafından yazılmış bir romandır. İlk kez 2012 yılında yayımlanmıştır. Eser, bireyin iç dünyasına odaklanan bir anlatı yapısına sahiptir. İçsel sorgulamalar, tasavvufi referanslar ve varoluşsal temalar romanın temelini oluşturur. Roman, anlatı biçimi ve içeriği bakımından klasik roman kurgusundan farklılık göstermektedir.

Konu

Roman, soyut bir düzlemde, zaman ve mekân bağlamından bağımsız bir anlatım örgüsüyle ilerler. Başkahraman, yaşamında yaşadığı kırılmaların ardından içsel bir arayış sürecine girer. Bu süreç boyunca, varlık, ölüm, kader, inanç ve anlam gibi felsefi ve metafizik konularla yüzleşir. Anlatı, karakterin iç sesi aracılığıyla şekillenir ve kişisel bir sorgulama üzerinden evrensel temalar ele alınır. Eserin anlatı yapısı, bilinç akışı ve iç monologlar aracılığıyla ilerler. Romanın başlıca yapısal özelliği, lineer bir olay örgüsünden ziyade, parçalı ve düşünsel bir akışa dayanmasıdır.

Temalar

Eserde ele alınan başlıca temalar şunlardır:

• Manevi Arayış ve Hakikat: Roman, bireyin anlam arayışını merkezine alır. Bu süreçte hakikat ve öz-benlik üzerine yapılan sorgulamalar öne çıkar.
• Varoluş ve Ölüm: Yaşamın anlamı, ölümün niteliği ve sonrasına ilişkin düşünceler metin boyunca tekrar eden izleklerdendir. Ölüm, yalnızca biyolojik bir son olarak değil, dönüşüm ve geçiş unsuru olarak da ele alınır.
• İnanç, Kader ve Teslimiyet: İlahi düzene dair kavramlar; kader ve bireyin iradesi bağlamında tartışılır.
• Yalnızlık ve İçsel Diyalog: Anlatıcının kendisiyle kurduğu iletişim, bireyin psikolojik ve ruhsal durumuna ışık tutar.
• Aşk ve Merhamet: İlahi aşk ve insan sevgisi gibi temalar metinde yer almakla birlikte, soyut biçimlerde ele alınır.

Anlatım Özellikleri

Roman, birinci tekil şahıs anlatımı ile yazılmıştır. Anlatımda bilinç akışı, iç monolog ve düşünsel sıralama teknikleri kullanılmıştır. Olaylardan çok, fikirsel çözümlemelere ve iç gözleme ağırlık verilmektedir. Eserin dili, metaforik, sembolik ve alegorik ögeler içermektedir. Tasavvuf geleneğine ve İslam felsefesine gönderme yapan ifadeler, metnin yapısal ve tematik bütünlüğünü desteklemektedir.

Romanın Yapısı

Roman, klasik anlamda giriş-gelişme-sonuç yapısına sahip değildir. Anlatının parçalı yapısı, içsel düşünce akışına göre şekillenir. Roman boyunca anlatıcının düşünsel ve ruhsal gelişimi ön plandadır. Bu yönüyle eser, anlatı estetiği bakımından deneysel özellikler taşımaktadır.

Karakterler

• Anlatıcı (Adsız Karakter): Kimliği doğrudan tanımlanmayan bu karakter, bireysel ve evrensel insan hâlini temsil edecek şekilde kurgulanmıştır. Roman boyunca karakterin zihinsel ve ruhsal yolculuğu takip edilir.
• Cebrail: Somut bir karakter olarak değil, sembolik bir figür olarak yer alır. İlahi mesaj, arınma ve hakikat arayışı bağlamında metaforik bir işlev üstlenir.