Köken

Farsça kökenli bir kelimedir. Farsça “çehrə” (چهره) kelimesinden Türkçeye geçmiştir. 

Kullanım Alanları

Edebiyat ve Şiir: Duyguların yüz aracılığıyla anlatıldığı yerlerde çehre kelimesi, klasik ve zarif bir anlatım sunar.

Tiyatro ve Sanat: Karakterlerin yüz ifadeleri ya da sahne üzerindeki görünümleri tanımlanırken.

Günlük Dil (Süslü/Sanatkârane): “Yüz” kelimesine daha zarif, klasik bir karşılık olarak.

Mecazî / Sembolik Anlatım: Bir toplumun, bir kentin ya da bir dönemin “çehresi” yani görünüşü ve kimliği anlatılırken.

Psikoloji ve İletişim: Yüz ifadeleriyle ruh hâlinin yansıtılması durumlarında kullanılır.