Köken

"Çimento" kelimesi, Türkçeye, İtalyanca cimento biçiminden geçmiş olup, “duvarcı harcı, bağlayıcı yapı malzemesi” anlamında kullanılır. Bu sözcük, aynı anlamı taşıyan Latince caementum kelimesinden evrilmiştir. Caementum, hem “kırık taş, mıcır” hem de “taş duvarların içini doldurmak için kullanılan kırık taş ve kireç karışımı” anlamlarını taşır. Bu Latince sözcük, “kesmek, kırmak, bıçak ya da keskiyle darbede bulunmak” anlamına gelen Latince caedere, kök biçimiyle caes- fiilinden, +ment° isim türetme ekiyle oluşturulmuştur. Böylece kelimenin kökü, fiziksel olarak parçalama ve şekil verme eylemini temel alır; bu da çimentonun yapı malzemesi olarak işlevini yansıtır.

Kullanım Alanları

• İnşaat ve yapı terminolojisinde: Harç, beton ve sıva tariflerinde temel bağlayıcı madde olarak adlandırılır.
• Kimya ve malzeme biliminde: Hidrolik reaksiyonlarla sertleşen bağlayıcı maddelerin tanımında.
• Resmi mevzuat ve standartlarda: TSE (Türk Standardları Enstitüsü) belgeleri ve yapı yönetmeliklerinde teknik terim olarak kullanılır.