Köken

Eski Türkçe çok- veya çök- “diz çökmek, oturmak” fiilinden evrilmiştir.

Eski Türkçe: [Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073]

"ol begke çökdi [beye diz çöktü], téwé çökdi [deve çöktü]"

Türkiye Türkçesi: [anonim, Ferec ba'd eş-şidde, 1451 yılından önce]

"anda çok halk āzād u bende, ol kapuya çoḳmışlar."

Kullanım Alanları

• Jeoloji: Çöküntü, özellikle jeolojik olaylar sonucu meydana gelen doğal yapılar veya zemin değişiklikleri için kullanılır.
• Ekonomi: Çöküntü, ekonomik krizler veya bunalım dönemlerinde de kullanılan bir terimdir. Ekonomik durgunluk, çöküş veya daralma anlamına gelir.
• Ruhsal Durum: Bir kişinin ruhsal veya psikolojik olarak düşüş yaşadığı anlarda da çöküntü terimi kullanılabilir.