“Hintliler’e ait devir, ölçü” anlamına gelen bu tabir, Türk mûsikisinde yedi zamanlı ve beş vuruşlu bir küçük usulün adıdır. Bir semâiye bir sofyanın eklenmesinden meydana gelmiş olup 7/8’lik birinci ve 7/4’lük ikinci mertebeleri kullanılmıştır. Bunlardan ikinci mertebeye “ağır devr-i hindî” veya “sengin devr-i hindî” adı verilmiştir. Bu mertebelerin şematik gösterilişi şöyledir:
Daha çok şarkılarda kullanılan bu usulle ayrıca ilâhiler, türküler, az sayıda saz semâisinin dördüncü hâneleri, köçekçeler, mandıra denilen oyun havaları ve diğer bazı özel saz eserleri ölçülmüştür.