Köken

Düzlem kelimesi, Türkiye Türkçesindeki düzle- fiilinden, Yeni Türkçeye ait +Im (isim türeten) ekiyle oluşturulmuştur. Düzle- fiili, “yüzeyi düzgün hale getirmek, pürüzsüzleştirmek” anlamına gelir; buradan türeyen düzlem, “her noktası aynı hizada bulunan yüzey” anlamını kazanmıştır. Dilsel olarak yapım ekiyle oluşturulmuş bu sözcük, soyut ve geometrik anlamlar kazanarak bilimsel terim haline gelmiştir. 

Kullanım Alanları

• Geometri: Sonsuz incelikte, iki boyutlu, düz ve sınırsız yüzeyi tanımlamak için temel kavram olarak kullanılır.
• Mimarlık: Yapı planlarının ve yüzeysel düzenlemelerin tasarlandığı referans alanı olarak tanımlanır.
• Sanat: Perspektif, derinlik ve kompozisyonun düzenlendiği temel yüzey anlamında görsel anlatımda yer bulur.
• Felsefe: Düşünsel ya da varlıksal boyutlar arasında ayrım yapmak amacıyla “ontolojik düzlem” gibi soyut kavramlarda kullanılır.
• Dilbilim: Anlamın yüzeysel ya da derin yapılarla ilişkilendirilmesinde “ifade düzlemi” gibi terimlerle karşımıza çıkar.
• Bilişim: Grafik tasarımda, arayüz veya düzenleme yüzeyleri gibi dijital çalışma ortamlarını tanımlamak için kullanılır.
• Günlük Dil: Soyut durumları tanımlamak için mecazen “aynı düzlemde buluşmak” gibi kalıplarla kullanılır.