Köken

“Erek” kelimesi, Türkiye Türkçesi “er-” (varmak, ulaşmak) fiilinden türetilmiş bir isimdir. Kelime, "-ek" isim yapım ekiyle türetilmiş olup, bir şeye ulaşma amacı ya da yönelimi ifade eder. Eski metinlerde yer almamakla birlikte, özellikle modern Türkçede felsefe, eğitim ve planlama bağlamlarında yer edinmiştir.

Kullanım Alanları

• Felsefede, özellikle erekçilik (teleoloji) akımı çerçevesinde, varlıkların ya da olayların bir amaca göre oluştuğu düşüncesiyle “erek” kavramı sıkça yer alır.
• Eğitim ve planlama alanlarında, bireyin ya da kurumun ulaşmak istediği hedefler için “erek” sözcüğü teknik terim olarak kullanılır.
• Resmî ve akademik yazılarda, “amaç” ya da “hedef” kelimesinin yerine daha yalın ve Türkçeleştirilmiş bir karşılık olarak tercih edilir.
• Dil ve anlatımda, yazılı ya da sözlü ifadenin yöneldiği niyet veya amaç “erek” olarak tanımlanabilir.
• Günlük kullanımda ise daha çok eşanlamlısı olan “amaç” ya da “hedef” kelimeleri tercih edilse de, “erek” edebî ve düşünsel bir ton taşır.