Köken

Arapça falac / fālic فالج “inme, hemipleji” sözcüğünden. Aramice-Süryanice phaləg פָלְג “migren, felç” aracılığıyla Eski Yunanca plēgía πληγία “felç” ve hēmiplēgía ἡμιπληγία “yarım felç” ile ilişkilidir. Yunanca köken, plḗssō πλήσσω “vurmak, çarpmak” fiilinden, o da Hint-Avrupa Anadilindeki *pleh₂k- (plāk-) “vurmak, darbe indirmek” kökünden türemiştir.

Kullanım Alanları

• Tıp (Nöroloji): Felç terimi, inme, hemipleji ve parapleji gibi sinir sistemi bozukluklarının tanımlanmasında kullanılır.
• Mecazi anlam: Felç, bir işin, sürecin, sistemin veya bireyin işlevsiz hâle gelmesi ve ilerleyemez duruma düşmesi durumunu ifade eder. “Yoğun kar yağışı nedeniyle şehirdeki ulaşım adeta felce uğradı.”