Köken

Fenafillah (ﻓﻨﺎ ﻓﻰﺍﻟﻠّﻪ) Arapça kökenli bir kelimedir. Arapça "yok olma” anlamına gelen fena kelimesi, harf-i cer eki fі- Allah isminin birleşimiyle oluşmuş bir kelimedir.

Kullanım Alanları

Tasavvufta, "fenâfillâh", seyr-i sülûk yolculuğunun son safhası olarak kabul edilir. Bu hâl, müridin (tasavvuf yolcusu) nefsini tamamen terk ederek Allah’ın zatında yok olması anlamına gelir.

Dini metinlerde, Allah’a tam teslimiyetin ve dünyevi benliğin terk edilmesinin en üst aşaması olarak tanımlanır. Bu kavram, özellikle tasavvufun “vahdet-i vücut” anlayışıyla yakından ilişkilidir.

Edebiyatta, özellikle mutasavvıf şairlerin şiirlerinde, mecazi aşkın ilahi aşka dönüşmesiyle birlikte yaşanan “fenâfillâh” hâli sıkça işlenir.

Felsefî yorumlarda, bireysel varlığın ilahi olanla birleşerek anlamını kaybetmesi ve evrensel hakikatte erimesi düşüncesiyle benzeşir.