Köken

Geçirgenlik kelimesi, Eski Türkçedeki keç- fiilinden türemiştir; bu fiil “aşmak, öteye geçmek, zamanla ilerlemek” anlamlarına gelir. Türkçede bu kökten türeyen geçirmek, geçirgen gibi sözcükler, bir maddenin ya da kavramın bir başka madde veya düzlemden geçmesine olanak tanıyan yapıları ifade eder. Geçirgen sıfatına getirilen -lik ekiyle oluşturulan geçirgenlik, bir şeyin içinden başka bir şeyin (örneğin suyun, ışığın ya da bilginin) geçebilme özelliğini anlatır. Zamanla hem fiziksel hem de soyut bağlamlarda kullanılan çok alanlı bir terim hâline gelmiştir.

Kullanım Alanları

• Fizik: Bir maddenin ışık, ses ya da elektrik gibi bir enerjiyi iletme ya da geçirme kapasitesini tanımlar.
• Kimya: Bir zar ya da yüzeyin sıvı ya da gaz moleküllerini geçirme yetisini ifade eder.
• Jeoloji: Toprak ya da kayaçların suyu geçirebilme oranını açıklamak için kullanılır.
• Biyoloji: Hücre zarının madde alışverişine izin verip vermemesi bağlamında kullanılır.
• Mimarlık: Yapı malzemelerinin ısı, nem ya da hava geçirgenliğini değerlendirmek amacıyla kullanılır.
• Psikoloji: Bireyin çevresel uyarıcılara açık olma durumu ya da savunma mekanizmalarının geçirgenliği olarak mecazen kullanılır.
• Felsefe: Bilgi, kültür ya da kimliklerin karşılıklı etkileşimini anlatan kavramsal bir terim olarak işlev görebilir.
• İletişim: Bilgi ya da mesajın kişi ya da gruplar arasında ne derece serbestçe geçebildiğini belirtmek için mecazi anlamda kullanılır.