a) Osmanlı Dönemi: Osmanlı topraklarında ilk yayımlanan gazete, 1795 yılında Fransız büyükelçisinin girişimiyle İstanbul'da yayıma başlayan Bulletin des Nouvelles'dir. İlk Türkçe gazete ise 1828'de Mısır'da yayımlanan Vekâyi'-yi Mısriyye'dir. Onu 1831'de İstanbul'da yayın hayatına başlayan Takvîm-i Vekâyi' takip etmiştir. 1876 yılında Kanûn-ı Esâsî'nin 12. maddesi "Matbuat kanunu dairesinde serbesttir" hükmünü getirmiştir. 1908'de II. Meşrutiyet'in ilanı ve Kanûn-ı Esâsî'nin yeniden yürürlüğe girmesiyle Osmanlı basını ihtisaslaşmış; ziraat, spor, mizah gibi farklı alanlardaki yayınlar artmıştır. Sporun özellikle futbolun cazibesi müslüman ahalinin sosyal yaşantısı ve zihnî yapısında değişime yol açmış, halkın merakı artınca bu konuda yapılan haberler önem kazanmıştır.
Türk basın tarihinde sporla ilgili ilk süreli yayın 11 Ekim 1910'da yayımlanmaya başlayan Futbol adlı dergidir. İstanbul'da Mustafa Ziyâ tarafından çıkarılan dergide Üsküdarlı Mehmed Burhaneddin (Burhan Felek) ve Ali Mâcid'in yazıları dikkat çeker. Haftada bir yayımlanan dergi dört sayfadan oluşmakta ve derginin ilk sayısında futbolcu Hasan'ın Galatasaray forması ile çekilmiş bir fotoğrafı bulunmaktadır. Diğer sayılarda Galatasaraylı futbolcu Emin, Kurtdereli Mehmed Pehlivan, jimnastikçi Ali Faik ve Selim Sırrı'nın (Tarcan) fotoğrafları görülür. Dergide futbol, at yarışları, eskrim, atletizm, ağırlık kaldırma, güreş, halat çekme, denizcilik ve jimnastikle ilgili haberlere de yerverilmiştir.
II. Meşrutiyet döneminde gençlere yönelik geliştirilen bazı politikalar sayesinde sportif faaliyetler önem kazanmıştır. Spora bakışı öğrenmek ve incelemek üzere Avrupa'ya öğrenciler gönderilmiştir. Bu amaçla İsveç'e gönderilen Selim Sırrı, yurda döndükten sonra spor konusunda çalışmalar yapmış, Osmanlı spor dergiciliğinin ikinci örneği olan Terbiye ve Oyun dergisini çıkarmıştır. İmtiyaz sahibi, sorumlu müdürü ve 22. sayıdan sonra başyazarı Selim Sırrı olan derginin yayın politikası ilk sayıda "Gençlerin zihinsel ve bedensel gelişimine hizmet etmek…" şeklinde ifade edilmiştir. 14 Ağustos 1911 tarihinde yayın hayatına başlayan derginin 14 Ağustos 1912'de yayımına ara verilmiştir. Bu dönemde ilk yirmi bir sayı on beş günde bir olmak üzere toplam yirmi dört sayı çıkarılmıştır. 22 ve 24. sayılar Selim Sırrı'nın Stockholm Olimpiyatları'nı yerinde takip etmesi sebebiyle zamanında yayımlanamamış, yurda dönmesinden sonra üç sayı bir arada yayımlanmıştır. İlk bir yılda çıkarılan toplam sayfa sayısı 396 olan derginin ikinci yayın dönemi Temmuz 1922 ile Nisan 1923 tarihleri arasındadır. İkinci yayın döneminde aylık olarak çıkarılan derginin amacı ilk dönemle aynı olmakla beraber gençlerin fiziksel ve fikrî gelişiminin yanına ruhî gelişimi ifadesi de eklenmiştir. Dergi aralarında Rıza Nur, Mehmed Emin gibi isimlerin de yer aldığı geniş bir yazar kadrosuna sahiptir. "Hanımlar İçin" ve "Spor Âlemi" adı verilen köşelerde çeşitli yazarlar farklı hedef kitlelerine yönelik yazılar kaleme almıştır.
İdman spordan bahseden resimli bir dergidir. İstanbul'da çıkarılan derginin imtiyaz sahibi Cemî Halit, sorumlu müdürü Mehmed Sâdi Bey'dir. İlk sayısı 28 Mayıs 1913 tarihinde yayımlanmıştır. Bu sayıda "İspordan bahseder, on beş günde bir çıkar, resimli mecmuadır" ibaresi bulunmaktadır. Dergi, 10. sayısından itibaren haftada bir ve 6-7, 8-9 ve 31-32. sayılar birlikte yayımlanmıştır. İdman'da, sporun birçok dalıyla ilgili haberler yapılmıştır. Dergi her sayısını farklı spor kulüplerini öne çıkaran tasarımıyla ilgiyi sürekli kılmak istemiştir. Kapağında yer alan içindekiler kısmıyla makaleler ve kullanılan resimler okuyucuya tanıtılmıştır. Dergi 16 Temmuz 1914 tarihinde neşredilen 35. sayısından sonra yayın hayatına veda etmiştir. Bunda ülkenin I. Dünya Savaşı'na girmesinin etkili olduğu düşünülebilir.
Sipahi Mecmuası 15 Ağustos 1917 tarihinde yayın hayatına başlayan bir spor dergisidir. Sahibi ve başyazarı Keçecizâde İzzet Fuad'dır. Ata sporlarını yeniden canlandırmayı amaçlayan Sipahi Mecmuası ayda bir defa yayımlanmıştır. Burada Islâh-ı Nesl-i Feres Cemiyeti, at yarışları, cündîlik ve silahşorlukla ilgili haber ve yazılara yer verilmiştir. Toplam on iki sayı çıkarılabilen derginin son sayısı 15 Temmuz 1918 tarihini taşımaktadır.
II. Meşrutiyet döneminde gençlere ve sorunlarına ilgisiz kalınmamış ve gençliğin ülkenin en önemli hazinesi olduğu düşüncesiyle ve ordunun desteğiyle yarı askerî (paramiliter) gençlik örgütleri kurulmuştur (bk. Osmanlı Güç ve Genç Dernekleri). Ülkenin içinde bulunduğu seferberlik ve savaş ortamı bu örgütlenmeleri kolaylaştırmıştır. Gençlik örgütlenmeleri beden eğitimi, spor faaliyetleri ve askerî eğitim verilen izcilik (keşşaflık) faaliyetleri etrafında yapılmıştır. Râgıb Nûreddin'in 1910'da Sây ve Tetebbu dergisinde yayımlanan yazılarıyla izcilik, Osmanlı okuruna tanıtılmış, ülke çapında örgütlenmesi Haziran 1913'te kurulan Türk Gücü Cemiyeti ile gerçekleşmiştir. Harbiye Nezareti ve İttihat ve Terakkî Fırkası'ndan destek gören bu cemiyet yerini, 1914'te kurulan Osmanlı Güç Dernekleri'ne, o da Harbiye Nezareti'ne bağlı Genç Dernekleri Müfettiş-i Umûmîliği'ne bırakmıştır.
Genç Dernekleri; Osmanlı gençliğini sağlam, her türlü zorluğa tahammül edebilen, itaatkâr ve seciye sahibi yetiştirmek ve bu suretle ülkeye mesut bir gelecek hazırlamak amacını taşımaktadır. Spor müfettişi Emanuel von Hoff'a göre bu derneklerde yapılan idman; zor olmaktan öte faydalı yürüyüşlerle ruh ve bedenin kuvvetlenmesine yardım etmekte, çoğu vaktini boş geçiren gençlerin yararlı işlerle uğraşmasını sağlamaktadır. Genç Dernekleri Müfettiş-i Umûmîliği 21 Haziran 1916'da bir talimatname ve içinde bunların yer aldığı bir dergi yayımlayarak amaçlarını açıklamış ve dergiyi bütün nezaretlere, vilayetlere, diğer makamlara memurlar tarafından dikkatle okunmak üzere dağıtmıştır. Daha sonra Alman E. von Hoff'un başkanlığını yürüttüğü müfettişlik, 1 Eylül 1917 tarihinde Osmanlı Genç Dernekleri Mecmuası adıyla aylık bir dergi çıkarmaya başlamıştır. On iki sayı yayımlanan derginin amacı, Osmanlı gençlerinin "Sağlam, tetik ve faal" olmasını sağlamaktır. Yazıların büyük çoğunluğu Selim Sırrı ve E. von Hoff tarafından kaleme alınmıştır. Mustafa Asım, Adnan Fuad, Ahmed Hamdi, Vedat Ârifî ve Ahmed Münir beylerin yazı ve çevirileri diğer yazılardır.
Millî Mücadele döneminde sporu konu alan ilk dergi olan Spor Âlemi 6 Kasım 1919'da yayın hayatına başlamıştır. Spor Âlemi'nin imtiyaz sahibi Çelebizâde Said Tevfik, başyazarı Burhâneddin Bey'dir. Derginin ilk sayısında okuyucuyla "On beş günde bir neşrolunur. Yalnız spordan bahseder. Bizim memleketimizde sporcuların mecmuu bu kadar olabilir mi?" bilgisi paylaşılmıştır. Futbol ağırlıklı olan dergi; boks, tenis, hokey, yüzme, bisiklet, cirit ve atletizm gibi diğer spor etkinliklerine ve bilardo gibi salon oyunlarına da ilgi göstermiştir. Spor Âlemi, spor eğitimi ve pedagojisi, beden eğitimi, jimnastik ve döneminin spor kulüpleriyle ilgili haberlere de yer vermiştir. İlk sayılarında derginin içeriği ve kullanılan resimlerle ilgili bilgilerin bulunduğu içindekiler kısmı bulunmaktadır. 1929 yılında yayın hayatına son veren Spor Âlemi; uzun soluklu, birçok konunun ele alındığı bir dergi olması sebebiyle Türk spor tarihinin önemli kaynaklarından biridir.
İstanbul Ermenileri tarafından 1911'de çıkarılan Marmnamarz (beden eğitimi) dergisi 1914'e kadar yayımlanmıştır. Aylık ve on beş günlük olmak üzere çeşitli periyotlarda çıkarılan derginin imtiyaz sahibi Şavarş Krisyan, sorumlu müdürü ise G. Uncuyan'dır. Şubat 1911 tarihli ilk sayısında yazı kurulu tarafından kaleme alınan "İlk Söz" başlıklı yazıda, derginin yayın amacı şu şekilde açıklanır: "Osmanlı Ermeni edebiyatındaki büyük bir eksikliği gidermek, insanın her şeyden önce mantıklı bir varlık olduğuna ve sahip olduğu bedeni koruyup geliştirme yükümlülüğüne dikkat çekmek." Dergi beden eğitimi tarihi, okullarda beden eğitimi uygulamalarıyla ilgili makaleler ve araştırmalar yayımlar. Çocukların ahlakî eğitimine dikkat çeker. Marmnamarz öncülüğünde İstanbul'da Ermeni spor müsabakaları düzenlenir. Ermeniler'in yayımladığı diğer bir dergi olan Hay Sgaud (Ermeni izci) 1919-1922 yılları arasında İstanbul'da neşredilmiştir. Editörü Garo B. Uşaklıyan, imtiyaz sahibi Karlo Şahinyan ve sorumlu müdürü Hraçya Der Nersisyan'dır. Dergi sağlık, beden eğitimi ve izcilikle ilgili yayın yapmakta, kız izciler ve atletizm konusuna da özel yer vermektedir. 1922 yılında İstanbul'da Ermeniler tarafından çıkarılan başka bir spor dergisi Marzaşkharh'tır (spor dünyası). Bu derginin editörlüğünü V.S. Papazyan yürütmüştür.
b) Cumhuriyet Dönemi: II. Meşrutiyet'in 1908'de ilan edilmesinin ardından spor karşılaşmaları yaygınlaşmıştır. Bu durum spor basınının da gelişmesine zemin hazırlamıştır. 1918'de Mondros Mütarekesi'ni imzalamasından sonra İstanbul'da basın, işgalci İtilaf devletlerinin kontrolü altına girmiştir. Bu dönem sportif faaliyetler ve spor yayınları için daha elverişli bir ortam ortaya çıkmıştır. Spor basını Millî Mücadele sırasında ve Cumhuriyet'in ilanından sonra varlığını etkin olarak sürdürmüştür.
6 Kasım 1919'da yayın hayatına başlayan Spor Âlemi dergisi Millî Mücadele ve Cumhuriyet döneminin ilk spor dergisidir. Spor dergileri 1922'den sonra artmaya başlamıştır. Yarın 1922'de yayına başlamış ve aynı yıl yayını sona ermiştir. On beş günde bir çıkan derginin sorumlu müdürü Tahsin Fazıl, başyazarı Muallim M. Sâmi Bey'dir. Derginin bazı sayıları, Yarın dergisinin eki olarak on beş günde bir neşredilmiştir. Bu sayılarda Yarın dergisinin sorumlu müdür ve başyazarı Subhi Nûri Bey'dir.
Türkiye İdman Mecmuası 1 Kasım 1922 tarihinde yayın hayatına başlamıştır. İmtiyaz sahibi Tâhir Yahyâ, sorumlu müdürü Yûsuf Ziyâ'dır. Türkiye İdman Mecmuası "sporun ilerlemesine, gençliğin fizikî ve sosyal gelişimine katkı vermek amacıyla Türkiye ve yabancı ülkelerdeki sportif faaliyetleri ele alan" bir dergidir. Oynanan maçların yanı sıra Taksim'de toplanan futbol severlerin fotoğraflarını da yayımlamıştır. Burada Suat Hayri, Adil Raşit ve Fransız spor yazarı L. Gambillien'in yazıları vardır. On beş günde bir çıkarılan dergi, Türkiye adını kullanan ilk spor dergisidir.
İzci Gazetesi (Journal des Edaireurs), 1923'te İstanbul İzci Ocağı tarafından çıkarılmıştır. Gazetenin sorumlu müdürü Tahsin Fâdıl, müdürü Subhi Nûri, başyazarı M. Sâmi'dir. On beş günde bir yayımlanan gazete, sadece yedi sayı çıkarılabilmiştir. Keşşaf, 4 Nisan 1923'te Spor Âlemi Dergisi'nin eki olarak çıkarılmış, Çelebizâde Said Tevfik ve Burhâneddin Bey tarafından on beş günde bir neşredilmiştir. Derginin konusu ve amacı keşşaflıkla ilgili bilgi ve gelişmeleri izlemektir. Dergi sadece beş sayı yayımlanmıştır. Türk İzciler Birliği, 1925'te yayımlanan bir dergidir. Müdürü M. Râif, yazı işleri müdürü Mehmed ve başyazarı M. Sâmi'dir. Ayda bir yayımlanan dergi, 1928'e kadar otuza yakın sayı yayımlanmıştır. Cumhuriyet İzcileri (1939) ve Mektepli İzciler (1947) izcilik konusunu ele alan diğer dergilerdir.
Gol Spor Mecmuası'nın imtiyaz sahibi İdris Nezihi, yazı kurulu müdürü Refik Osman, idare müdürü ise Murad Bey'dir. Dergi amacını, "Türk gençliğinin bedenî ve ruhî terbiyesine hâdim…" olmak şeklinde tanımlamıştır. İlk sayısını 1925'te neşreden ve on beş günde bir çıkarılan dergi, kırk birinci sayıdan sonra haftada bir yayımlanmıştır. Aynı zamanda ebadı büyütülen derginin yayın hayatına 1928'de son verilmiştir.
Maç Dergisi ilk defa 15 Ocak 1926'da yayımlanmıştır. Ayda bir yayımlanan derginin yazı işleri müdürü Selahaddin Tahsin, başyazarı M. Sâmi ve müdürü Şefik Bey'dir. Dergi sadece yedi sayı neşredilebilmiştir. Şa Şa Şa Dergisi 22 Nisan 1926'da yayın hayatına başlamıştır. Sorumlu müdürü Suat Hayri, yazı işleri müdürü Mehmed Hakkı'dır. Başlangıçta haftalık olarak 18 Kasım 1926'dan sonra on beş günde bir çıkarılan derginin boyutunda değişiklik yapılmış ve sorumlu müdür Suat Hayri görevinden ayrılmıştır. Maddi açıdan zorlanan dergi 6 Ocak 1927'de son sayısını yayımlamıştır.
İlk kulüp dergisi olan Necm-i Âtî, 1 Ocak 1928'de yayımlanmıştır. İlk sayısında okuyucuya "Trabzon Necm-i Âtî Kulübü tarafından çıkarılır. Edebî, içtimaî, terbiyevî ve spordan bahis mecmuadır" bilgisi verilmiştir. İstanbul dışında yayımlanan ilk spor dergisi ise 22 Haziran 1923'te Bursa'da yayımlanan Yurd'tur. Sahibi ve müdürü Avni Fuad'dır. "Sanâyi-i Nefîse ve spor mahfelinin mecmuasıdır" notuyla tanıtılan derginin süresi belirsizdir. 1924'te İzmir'de neşredilen İzmir İdman Mecmuası, 1927'de Kastamonu'da Mehmed Ali tarafından çıkarılan Şampiyon, Latin harfli ilk spor dergisi olan ve Talat Midhat tarafından 1929'da çıkarılan Türkspor ile Havacılık ve Spor dönemin diğer önemli spor dergileridir.
Türk Spor Mecmuası, 1929'da yayın hayatına başlayan ve perşembe günleri çıkan haftalık bir dergidir. Sahibi ve müdürü Talat Midhat'tır. Derginin uluslararası dağıtımı da vardır. 1934'te faaliyetlerine son verilmiştir. Olimpiyat 1931'de yayına başlayan haftalık spor dergisidir. Cumartesi günleri yayımlanan derginin sahibi Sadun Galip, sorumlu müdürü T. Yahyâ, yazı işleri müdürü Eşref Şefik'tir. 1934'te yayın hayatından çekilmiştir. 1934'te Olimpiyat ve Türk Spor Mecmuası'nın birleşerek Top: Olimpiyat Türk Spor Birleşik Mecmuası adıyla yayın hayatına devam ettiği anlaşılmaktadır. Sadun Galip ile Talat Midhat'ın sahipleri olduğu bu yeni derginin yayın müdürlüğünü Talat Midhat üstlenmiştir. 1938'de yayınına son vermiştir. Spor dergiciliğinde önemli bir yeri olan Talat Midhat, Hemşeri soyadını almış ve 1937'de Kırmızı Beyaz dergisini çıkarmaya başlamıştır. Hemşeri, derginin sahibi aynı zamanda müdürüdür. Dergi 1953'e kadar yayımlanmıştır. 1939'da yayımlanmaya başlanan Stad'ın sahibi ve yayın müdürü Nejat İren, imtiyaz sahibi Şükrü Saraçoğlu'dur. Dergi 1959 yılında faaliyetlerine son vermiştir.
Ulusal spor kurum ve kuruluşlarının kendi yayın organları vardır: Bunlardan en eskisi Türk Spor Kurumu Dergisi'dir. 1936'da her pazartesi yayımlanan derginin müdürü Nasuhi Baydar, genel yayın yönetmeni ve yazı işleri müdürü Nizamettin Kırşan'dır. Beden Terbiyesi Umum Müdürlüğü'nün yayını Beden Eğitimi ve Spor, 1939-1945 yılları arasında yayımlanmış aylık bir dergidir. Maarif Vekâleti'nin yayın organı Okul-Spor ise 1939'da yayımlanmıştır. Acarspor (Bursa-1932), Foto Süreyya (1931-1934), Sarı Laciverd (1937), Sporcu (1938), Futbol (1938) 1930'lu yıllarda yayımlanan diğer dergilerdir.
1940'lı yıllarda İstanbul ve diğer şehirlerde sporla ilgili matbuata ilginin arttığı görülmektedir: Türk Spor Birliği (1940), Yarış (1940, 1943), Yeni Maç (1942), Beden Terbiyesi Yurda Yayım Broşürü (1942), 19 Mayıs Spor ve Gençlik Mecmuası (1943), Yeni İz (1943), Şut (1944), Kamçı (1944), Güneş (İzmir 1944), Atlet (İzmir 1944-1950), Film-Moda-Spor (1945), Derbi (1945), Olimpiyat (1946), Fener (1946), Spor (1946), Sportmen (İzmir 1946), Yeni Binatlı (1946), Aylık Spor Ansiklopedisi (1946-1947), Mektepli İzciler (1947), Yeni Maç (1947), Cokey (1947), Spor Dünyası (Ankara 1947), Maç Spor (1947), Sarı Kırmızılı (1947), Spor Haberleri (İzmir 1948), Koşuspor (1948), Trübün (1948), Kartallar (1948), Yurtta ve Dünyada Av ve Deniz Sporları (Ankara: Turhan Tamerler, 1948), Dünyada Spor (1949), Güney Spor (1949), Okul ve Spor (1948), Ege Spor Postası (İzmir 1949), Resimli Spor (1949), İstanbul Spor (1949), Galatasaray Spor Gazetesi (1949), Siyah Beyaz (1949), Rekor (1949) bu dönemin süreli spor yayınları arasındadır.
1950'li yıllarda sporla ilgili yayınlar daha da artmıştır. 1953 yılında Cem Atabeyoğlu ile Nuri Bosut Spor Haberleri Ajansı'nı kurmuşlardır. 1954 yılında Yılmaz Poğda sorumluluğunda çıkarılan Türkiye Spor içerik ve biçim bakımından çağdaş bir spor gazetesi niteliği taşımaktadır. Pertevniyal Spor Kulübü, Pasinler Gençlik Kulübü (1950) örneklerinde olduğu gibi spor kulüpleri aynı adla dergi veya bülten çıkarmak suretiyle etkinliklerini duyurur. Büyük kulüplerin de çeşitli yayınlarla taraftarlarına ulaşmaya çalıştıkları görülmektedir: Ankara Spor Gücü Mecmuası (Ankara 1952), Beşiktaş Spor (İstanbul: Mahir Yıldız, 1948-1951), Resimli ve Yeni Galatasaray Spor Mecmuası (1953), 1954 yılında çıkarılan Yeni Beşiktaş Spor Mecmuası, Yeni Öz Fenerbahçe (1955), Galatasaray-Fenerbahçe (1952), Şampiyon Fenerbahçe (1953).
1950'li yıllarda bir kısmı belli branşlara yönelik olmak üzere bazı özel dergilerin de çıkarıldığı tespit edilmektedir: Tam Spor (1950), Güreş (1950), Olimpiyat (1950), Resimli Spor Dünyası (1951), Türk Spor Alemi (1951), Spor Haftası (1951), Lik Spor (1951), Jokey (1951), Genç Türk (Bursa 1951), Çukurova Spor Postası (Adana 1951), Vole (İzmir 1951), Atlet (Nasır Ruç, 1951), Spor ve Magazin (1952), Samsun Spor Mecmuası (1952), Beykoz Spor Mecmuası (1952), Hatayspor (1952), Tahmin (1952), Ege Spor (İzmir 1952), Ankara'da Bu Hafta (Ankara 1952), Spor Haberleri (Bursa 1949, 1959), Resimli Hayat (İstanbul: Şevket Rado, 1952-1955), Halter (1954), At-Spor (1954), Özspor (Bursa 1953), Vefa (1953), Türkiye Spor (1953), WM (İzmir 1953), Güneşspor (Rize 1953), İstanbul Profesyonel (1953), Basın Geçidi (1953), Dünya Spor (Ankara 1954), İzmir Spor Sesi (İzmir 1954), Özdoğuş (Karacabey Aydın 1954), Özgüneş (Ankara 1955), Boğaziçi Spor Gazetesi (1955), Favori (1955), Olimpiyat (1955), Olimpiyat (Adana 1955), Onbir (1955), İstanbul Ekspres Spor Yıllığı (1955), Günlük Spor (1956), At ve Spor (Ankara 1956), İlde Spor (Bozüyük 1957), Spor Aktüalite (İzmir 1957), Yeni Kırmızı Beyaz (1957), Kulis Spor (Ankara 1957), Trakya Spor (Edirne 1958), Spor Tahmin (1959), Realist (1959), Anadolu Spor Ajansı (1959), Müşterek Bahis (1959), Fenerbahçe (1959), Ekip (1959), Yeni Sportmen (1959), 4 Eylül Spor (Sivas 1959), Yarış Spor (İzmir 1959), İzcilik ve Spor (İstanbul, 1959), Gençliğin Sesi (Giresun 1959).
1960'larda Türkiye'de spor yıllıklarında artış gözlenmiş, Spor Almanağı (1961), Spor Yıllığı (1962), Yıllık Spor (1964) gibi yayınlar hazırlanmıştır. Yeni Spor Toto Gazetesi (1961) yayın hayatına başlamıştır. Öte yandan spor kulüplerinin kendi yayın organlarını çıkarması spor basınının çeşitlenmesine sebep olmuştur. Eskişehir Spor (Eskişehir 1960), İstanbul Yıldız Spor ve Kültür Kulübü Balo (1963), Mülkiyeliler Birliği Spor Kulübü 1966 yılında Kazgan Spor, Ankara Toprak Spor Gençlik Kulübü Toprak (1967), Boğaziçi Spor Kulübü Genç Boğaziçi (1969), Trabzon İdmanyurdu Gençlik ve Spor Kulübü İdmanyurdu (1969) adlı dergileri çıkarmıştır. Türkiye Millî Talebe Derneği, Türkiye Millî Talebe Spor Teşkilatı Spor Dergisi (1968) ve Üniversite Spor (1967) adlı dergilerin sahibiydi. Bunlardan başka; Altınyurt (1960), Spor Toto (1960), Maç (1960), Türkiye Spor Postası (1960), İstanbul Üzengi (1960), İstanbul Son Saat (1960), Gaziantep Spor (1961), Atletin Sesi (1961), Sporcu (Eskişehir 1961), Morbeyaz (Ankara: Metin Karasözen, 1962), Havacılık (Ankara 1962), Jokey (1962), Ganyan (1963), Eskrim (Ankara 1963), Üzengi (1964), Üzengi (Adana 1964), Renkli Gazete Spor Sine Müzik (İstanbul: İ. M. Demir, 1964), Foto Maç (1965), Halter (1965), Spor Toto Anahtarı (1966), Spor Aktüalite (1966), Kocaeli Spor (1966), Eskişehirspor (1966), Maç (1966), Sivas Spor (1967), Dost (Balıkesir 1967), Kayserispor (Kayseri 1967), Kırbaç (1967), İsimsiz Kranponlar (Ankara 1968), Türkiye Spor Yıllığı (1968), Pedal (Ankara 1969), Foto Stad (1969), Amatör Futbol (1969), Haykırış (Adana 1969), Konyaspor (Konya 1969) dergileri neşredilmiştir.
Spor, bazı dönemlerde sadece oyun olarak algılanmıştır. Bunun sonucunda Vedat Bükülmez Ankara'da 1943'te Oyun ve Eğlence, H. Taner 1954 yılında İstanbul'da Oyun, Fikret Büyükağaoğlu 1957'de Ankara'da Oyun Dünyası, Salim Koçak 1971'de İstanbul'da Oyun adlı dergileri çıkarmışlardır.
Bazı üniversitelerin de spor faaliyetleri için spor bültenleri çıkardıkları görülmektedir. Mesela İstanbul Teknik Üniversitesi Spor Kulübü 1955'te, Orta Doğu Teknik Üniversitesi 1968'de, Boğaziçi Üniversitesi 1975'te, İstanbul Üniversitesi Spor Birliği 1981'de spor bülteni çıkarmıştır. Ankara Üniversitesi Spor Kulübü 1968'de çıkardığı yayınına Üniversite'de Spor adını vermiştir. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi 1979 yılında Ziraat Spor adlı bir dergi yayımlamıştır.
1960'larda yayın hayatına başlayan Beden Eğitimi Dergisi'nin tespit edilebilen son sayısı 1976 yılında çıkarılmıştır. Ankara 19 Mayıs Gençlik ve Spor Akademisi Dergisi (1982), Türkiye Spor Yazarları Derneği Spor Yıllığı (1983), 1984 yılında Yelken Dünyası adlı dergi yayımlanmıştır. Yerel spor kulüplerinin yayınlarının 80'li yıllarda da devam ettiği tespit edilmektedir. Bunlara Yeşilyurt Spor Kulübü'nün Yeşilyurt Spor (1983), Ankara Spor Kulüpleri Konfederasyonu Spor Karikatürleri (1983) örnek gösterilebilir. Bu yayının 1984 yılında da çıkarıldığı anlaşılmaktadır.
1990'lardan itibaren bazı üniversiteler bilimsel temelli spor dergileri çıkarmışlardır: Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi (1991), Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu'nun Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (1996), Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu'nun Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (1999), Manisa Celal Bayar Üniversitesi'nin Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (1999), Marmara Üniversitesi Dinamik Spor Bilimleri Dergisi (2000), Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (2002) ve Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu'nun dergisi Spormetre (2003). 1990'lardan itibaren tıp ve hukuk alanlarıyla spor ilişkisini ele alan dergiler de çıkarıldığı tespit edilmektedir. Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri Dergisi (1999) ile İstanbul Spor Hukuku Dergisi (2019) bunlara örnek gösterilebilir.
1990'larda spor gazeteciliğinin yeni bir boyut kazandığı görülmektedir. Muhtelif gazetelerin spor eklerinin yanı sıra 1991 yılında Dinç Bilgin Fotomaç ve Taraftar adlı spor gazetesini çıkarmış, bir süre Taraftar Fotomaç adıyla birleşen bu gazeteler daha sonra tekrar Fotomaç adıyla yayın hayatına devam etmiştir. 1995 yılında Fanatik spor gazetesi yayın hayatına başlamıştır. 2000'lerde spor görsel basının da ilgi odağı haline geldi ve başta TRT olmak üzere çeşitli basın yayın kuruluşları sadece spor programları veren kanallar kurdu. 2010 yılında TRT Spor, 2012 yılında beIN Sport, 2014 yılında A Spor adıyla açılan televizyon kanalları buna örnek teşkil etmektedir.