Köken

Gusto kelimesi, Türkçeye İtalyanca gusto sözcüğünden geçmiştir ve temelde “tat, beğeni, zevk alma” anlamlarını taşır. Bu İtalyanca kelime, kökenini Latince gustus sözcüğünden alır; gustus, yalnızca fiziksel tat alma değil, aynı zamanda estetik zevk ve tercih anlamlarını da içeren geniş bir kullanıma sahiptir. Latince gustus ise daha eski bir kök olan Hint-Avrupa kökenli *gews- köküne dayanır. Bu kök, hem fiziksel anlamda tatmayı hem de zihinsel anlamda seçmeyi, ayırt etmeyi ifade eden bir anlam katmanına sahiptir.

Kullanım Alanları

Estetik beğeni: Sanat, moda, mimari gibi alanlarda kişinin seçici ve rafine zevki olduğuna vurgu yapılırken kullanılır.

Günlük dil: Daha genel bir anlamda, kişinin herhangi bir şeye olan zevkini ve tarzını belirtmek için kullanılır.

Eleştiri ve yorum dili: Film, müzik, edebiyat gibi alanlarda bir eseri değerlendirirken kişinin gustosu estetik tercihlerinin temel ölçütü olabilir.

Sosyokültürel bağlam: Bireyin ait olduğu sınıfsal veya kültürel kimliğe bağlı olarak edindiği beğeni biçimlerini ifade etmekte kullanılır. Bu anlamda Bourdieu’nün “distinction” (ayrım) kuramı ile bağlantılıdır.