Hamza Yerlikaya (d. 1976), grekoromen güreş dalında iki Olimpiyat, üç Dünya ve sekiz Avrupa şampiyonluğu bulunan Türk sporcu ve siyasetçidir. Genç yaşta büyükler kategorisinde dünya şampiyonluğuna ulaşması ve “Asrın Güreşçisi” unvanıyla anılmasıyla tanınır. Sporculuk kariyerinin ardından milletvekilliği, Cumhurbaşkanı başdanışmanlığı ve bakan yardımcılığı görevlerinde bulunmuştur.
Ailesi ve Eğitim Hayatı
Hamza Yerlikaya, 1976 yılında İstanbul’un Kadıköy ilçesinde Sivaslı bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. Aile, Sivas’tan İstanbul’a göç etmiş; güreş sporuyla nesilden nesile aktarılan güçlü bağı bulunan dede Mehmet Yerlikaya ile baba Mustafa Yerlikaya’nın etkisi, çocukluk döneminden itibaren Hamza Yerlikaya'nın spora yönelimini güçlendirmiştir. Doğumundan kısa süre sonra aile büyüklerinin isteğiyle Sivas’a götürülen Yerlikaya’nın adı, dedesinin önerisiyle “Hamza” olarak konulmuştur. Dede, kısa bir süre sonra vefat etmiş; aile yeniden İstanbul’a dönmüştür.
Hamza Yerlikaya ve Süleyman Demirel Üniversitesi Rektörü (Güreşiyorum)
Baba Mustafa Yerlikaya’nın gençliğinde güreşle uğraşmış olması ve bu alandaki birikimini çocuklarına aktarması, ev içi spor kültürünü belirginleştirmiştir. Aile içindeki yönlendirme, iki erkek kardeşin spora düzenli temasını mümkün kılmış; ağabey Muttalip Yerlikaya’nın erken yaşta elde ettiği derece ve tecrübeler, küçük kardeş için hem model hem de motivasyon kaynağı olmuştur. Kardeşler arasındaki spor dayanışması, ilerleyen yıllarda antrenman ve kamp dönemlerinde de sürmüştür.
Henüz 17 Yaşında Yaşanan Dünya Şampiyonluğu Kutlaması (Güreşiyorum)
Yerlikaya’nın çocukluk yılları Kadıköy’de geçmiş; bu dönemde yüzme gibi faaliyetlere zaman ayırmış ve bir süre futbol altyapısında oynamıştır. Ergenliğin sonuna doğru güreşe yöneliş belirginleşmiş; aile desteğiyle spor salonu ve kulüp ortamına düzenli katılım başlamıştır.
Hamza Yerlikaya, lisans öğrenimini Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Bölümü'nde tamamlamış ardından Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde "Spor Genel Müdürlüğü Personelinin Kariyer Tatmini ve Örgütsel Vatandaşlık Düzeylerinin İncelenmesi" adlı çalışmasıyla yüksek lisansını tamamlamıştır.
Güreşe Başlangıç ve İlk Yıllar
Yerlikaya’nın ilk profesyonel kulüp bağlantıları Demirspor üzerinden kurulmuş; sistemli kuvvet ve teknik çalışmaları bu dönemde başlamıştır. Kadıköy-Haydarpaşa’daki Hamit Kaplan Spor Salonu, erken dönem antrenmanlarının ana mekânı olmuş; çalışmalarda Salih Bora ve Muzaffer Aydın gibi antrenörlerin yönlendirmesi belirleyici rol oynamıştır.
Yerlikaya, ergenlik dönemine kadar farklı sporlarla (özellikle yüzme ve futbol) ilgilenmiş, akabinde grekoromen güreşte uzmanlaşmıştır. Temel teknik repertuvarı erken yıllarda oluşmuş; ayakta ve yerde uygulanan “künde”, “supleks” ve “çırpma” gibi oyunların tekrara dayalı çalışması, ilerleyen yıllardaki taktik tercihlerini hazırlamıştır. Kamp dönemlerinde yaşıt ve üst yaş sporcularla yapılan eşleşmeler, teknik standardın yükselmesine ve müsabaka temposuna uyuma hizmet etmiştir.
Sadettin Tantan - Hamza Yerlikaya Konuşması (Güreşiyorum)
Milli takım düzeyindeki ilk temas 1991 yılında gerçekleşmiştir. Sarıyer - Mersinli Ahmet Tesisleri’ndeki hazırlık kampı, üst düzey antrenman düzenine ilk uyum denemesi olmuştur. kamp disiplini, yüklenme–dinlenme döngüsü ve kilo yönetimi gibi konular bu aşamada pratiğe aktarılmıştır. Yerlikaya aynı yıl Yıldızlar Dünya Şampiyonası’nda (65 kg) dördüncülük elde etmiş; bu sonuç, uluslararası müsabaka deneyiminin başlangıcı niteliğinde olmuştur. 1992’de İstanbul’daki Yıldızlar Dünya Şampiyonası’nda birincilik kazanan Yerlikaya, aynı yıl Gençler Dünya Şampiyonası’nda ikincilik derecesi alınmıştır. Bu erken dönem sonuçları, büyükler seviyesine geçiş öncesinde temel performans göstergelerini ortaya koymuştur.
Yerlikaya'nın 1993 başında Vehbi Emre Grekoromen Güreş Turnuvası’nda sergilediği performans, A millî takım seçimi açısından belirleyici olmuştur. Bu aşamada, genç yaşına rağmen büyükler kategorisinde düzenli müsabaka takvimine dâhil olmanın fizyolojik ve taktik gereklilikleri (maç içi tempo yönetimi, rakip analizi, kısa toparlanma aralıkları) uygulamalı biçimde edinilmiştir. Bu dönemin sonunda Yerlikaya, Avrupa Şampiyonası kadrosuna dâhil edilerek büyükler seviyesindeki ilk kıta tecrübesini yaşamaya hak kazanmıştır.
Sporculuk Kariyerinin Yükselişi
1993 yılı, Yerlikaya’nın büyükler düzeyinde kalıcı biçimde görünür olduğu bir dönüm noktasıdır. A millî kadroya dâhil edilmesinin ardından Avrupa Şampiyonası’nda 82 kiloda finale kadar ilerlemiş, finalde Thomas Zander’e yenilerek gümüş madalya almıştır. Aynı yıl Stockholm’de düzenlenen Dünya Şampiyonası’nda, büyükler kategorisinde 17 yaşında şampiyonluğa ulaşmış; Devlet Turliykanov’un da yer aldığı tabloda teknik ve taktik açıdan istikrarlı performans sergilemiştir. Bu başarı, “Asrın Güreşçisi” unvanıyla birlikte uluslararası literatürde anılmasına zemin oluşturmuştur. 1993 sezonu, ayrıca Akdeniz Oyunları’nda bronz ve gençler Avrupa Şampiyonası’nda altın madalyalarla tamamlanmış; gençler–büyükler geçişinde çoklu kategori deneyimi artmıştır.
1996 Atlanta Olimpyatları'nda Birincilik Sahnesinden Bir Kare (Güreşiyorum)
1994 sezonu, büyükler düzeyinde yüksek beklentilerin gerisinde kalan sonuçlarla dikkat çeker. Atina’daki Avrupa beşinciliği ve Tampere’de madalyasız kapanan dünya şampiyonası, ağırlık yönetimi, maç içi tempo ve taktik uyarlama konularında yeniden kalibrasyon gerektirmiştir. Buna karşılık aynı yıl ümitler Avrupa ve gençler dünya şampiyonlukları, yaş gruplarında devam eden genel üstünlüğü teyit etmiştir. Teknik repertuvarın omurgasını oluşturan künde, supleks ve çırpma uygulamaları bu dönemde rakip hazırlıklarına konu olmuş; Yerlikaya, rakiplerin künde karşı savunmalarına çırpma ve salto varyasyonlarıyla yanıt vermiştir.
1995’te büyükler Avrupa Şampiyonası’ndaki yedinciliğin ardından ümitlerde dünya şampiyonluğu moral sağlamış; esas kırılma Prag’daki Dünya Şampiyonası’nda gelmiştir. Yerlikaya, önce 1993 final rakibi Zander karşısında üstünlük kurmuş, finalde Gocha Tsitsiashvili’yi yenerek ikinci kez büyükler dünya şampiyonu olmuştur. Bu süreçte kamp planlaması, yüklenme–dinlenme döngüsü ve maç haftası kilo sabitlemesi daha sistematik hâle gelmiş; antrenör ekibiyle (özellikle büyük turnuvalar öncesi) rakip analizi ve senaryo çalışmaları derinleştirilmiştir.
Olimpiyat Öncesi Hazırlık Kampı (Güreşiyorum)
1996 sezonuna girilirken Budapeşte Avrupa Şampiyonası’nda kazanılan altın madalya, Atlanta Olimpiyatları öncesi özgül bir gösterge olmuştur. Atlanta’da 82 kiloda Turliykanov ve Lidberg gibi rakipler karşısında skor ve risk yönetimi öne çıkmış; finalde Zander’e karşı alınan galibiyetle ilk olimpiyat şampiyonluğu kazanılmıştır. Bu yükseliş evresi, erken yaşta büyükler düzeyinde istikrar, kurallardaki değişimlere hızlı uyum ve kilit rakiplere karşı tekrarlı karşılaşmalarda taktik esneme kapasitesiyle karakterize edilir. Bu özellikler, sonraki yıllarda Avrupa ve dünya şampiyonaları ile ikinci olimpiyat altınını mümkün kılacak performans profilinin temelini oluşturmuştur.
Uluslararası Başarılar
Olimpiyat Oyunları
1. Atlanta 1996 (82 kg): Eleme ve yarı final maçlarında puan vermeden ilerlemiş; finalde Thomas Zander karşısında skor üstünlüğü sağlayarak altın madalya kazanmıştır. Bu turnuva, büyükler düzeyinde Avrupa altınından hemen sonra gelen ilk olimpiyat zaferidir.
2. Sydney 27 Eylül 2000 (85 kg): Çeyrek finalde Kübalı Luis Enrique Méndez ve yarı finalde Gürcü Mukharn Vakhtangadze maçlarıyla finale yükselmiş; finalde Macar İstván (Sandor) Bárdosi’ye karşı uzatma bölümünde pasifite kriterleri ve teknik puanlamayla galip gelerek ikinci olimpiyat altınını elde etmiştir.
3. Atina 2004 (84 kg): İlk üç turda Ukrayna, Bulgaristan ve Estonya temsilcileri karşısında kazanarak yarı finale çıkmış; yarı finalde İsveç adına güreşen Ara Abrahamyan’a yenilmiş; bronz madalya maçında Belaruslu Makarenko karşısında mağlup olarak turnuvayı dördüncülükle tamamlamıştır.
Dünya Şampiyonaları
1. Stockholm 1993 (82 kg): Büyükler kategorisinde 17 yaşında dünya şampiyonluğu kazanmış ve finalde Kazak Devlet Turliykanov’u mağlup etmiştir.
2. Prag 1995 (82 kg): Finalde Gocha Tsitsiashvili’yi yenerek ikinci dünya şampiyonluğunu almıştır.
3. Budapeşte 2005 (96 kg): Kural değişiklikleri ve bir üst sıklete geçiş sonrasında, Fritz Aannes, Marek Sitnic, Mirko Englich ve yarı finalde Vasiliy Teploukhov eşleşmeleriyle finale uzanmış; finalde ev sahibi sporcu Lajos Virág’ı iki devre üzerinden kazanarak üçüncü dünya altınını elde etmiştir.
4. Diğer yıllar: 1997 Wrocław’da gümüş; 1998 Gävle’de beşincilik; 2001 Patras’ta dokuzunculuk; 2002 Moskova’da altıncılık; 2003 Créteil’de yedincilik kazanmıştır.
Avrupa Şampiyonaları (Seçili Dereceler)
1. Altın madalyalar: 1996 Budapeşte (82 kg), 1998 Minsk (85 kg), 1999 Sofya (85 kg), 2001 İstanbul (85 kg), 2002 Seinajoki (84 kg), 2003 (85/84 kg bandı), 2005 Varşova/Bükreş takvimli sezon (96 kg), 2006 Moskova (96 kg).
2. Diğer: 1993 Avrupa ikinciliği (82 kg) ve çeşitli yıllarda ilk beş içinde dereceleri bulunmaktadır. 2001 İstanbul’da bireysel altının yanı sıra takım şampiyonluğu bulunmaktadır.
Öne Çıkan Karşılaşmalar ve Rakipler
1. Thomas Zander (Almanya): 1993 Avrupa finali, 1993 ve 1995 Dünya şampiyonaları ile 1996 Atlanta finalinde Yerlikaya'nın üstünlüğüyle sonuçlandı.
2. Martin/Jimmy Lidberg (İsveç): 1996 Atlanta grup finali Martin Lidberg’e karşı; 1999 Sofya Avrupa finali ve 2005 Avrupa’da Jimmy Lidberg’e karşı taktik ağırlıklı galibiyetler kazandı.
3. Ara Abrahamyan (İsveç): 2002 Moskova Dünya Şampiyonası ve 2003 Créteil’de kritik eşleşmeler; 2004 Atina’da yarı finalde mağlubiyet yaşadı.
4. İstván (Sandor) Bárdosi (Macaristan): 2000 Sydney finali, uzatma ve pasifite kriterleri belirleyici olmuştur.
5. Devlet Turliykanov (Kazakistan): 1993 Dünya ve 1996 Atlanta’nın erken turlarında belirleyici maçlar yapmıştır.
Toplu Tam Liste
1991 – Dünya Şampiyonası (Yıldızlar, 65 kg): 4.
1992 – Dünya Şampiyonası (Yıldızlar, 76 kg): Altın
1992 – Dünya Şampiyonası (Gençler, 74 kg): Gümüş
1993 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 82 kg): Gümüş
1993 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 82 kg): Altın
1993 – Avrupa Şampiyonası (Gençler, 81 kg): Altın
1993 – Akdeniz Oyunları (Büyükler, 82 kg): Bronz
1994 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 82 kg): 5.
1994 – Avrupa Şampiyonası (Ümitler, 82 kg): Altın
1994 – Dünya Şampiyonası (Gençler, 88 kg): Altın
1994 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 82 kg): 12.
1995 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 82 kg): 7.
1995 – Dünya Şampiyonası (Ümitler, 82 kg): Bronz
1995 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 82 kg): Altın
1996 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 82 kg): Altın
1996 – Olimpiyat Oyunları, Atlanta (Büyükler, 82 kg): Altın
1997 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): Altın
1997 – Akdeniz Oyunları (Büyükler, 85 kg): Altın
1997 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): Gümüş
1997 – Dünya Kupası (Büyükler, 85 kg): Altın
1998 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): Altın
1998 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): 5.
1999 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): Altın
1999 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): 21.
2000 – Olimpiyat Oyunları, Sydney (Büyükler, 85 kg): Altın
2001 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): Altın
2001 – Dünya Kupası (Büyükler, 97 kg): 5.
2001 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 85 kg): 9.
2002 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 84 kg): Altın
2002 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 84 kg): 6.
2002 – Dünya Kupası (Büyükler, 96 kg): Gümüş
2003 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 84 kg): 7.
2004 – Olimpiyat Oyunları, Atina (Büyükler, 84 kg): 4.
2005 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 96 kg): Altın
2005 – Dünya Şampiyonası (Büyükler, 96 kg): Altın
2006 – Dünya Kupası (Büyükler, 96 kg): Altın
2006 – Avrupa Şampiyonası (Büyükler, 96 kg): Altın
Bu dönemde teknik repertuvarın omurgasını “künde” (özellikle yer güreşinde bağlama pozisyonlarında), “supleks” ve “çırpma” oluşturmuş; kural değişiklikleri (0–0 devrelerde künde bağlatma gibi) bazı turnuvalarda sonuç belirleyici etki yapmıştır. Uluslararası takvimde çoklu siklet ve kural uyumları ile rakip analizine dayalı taktik çeşitlendirme, final performanslarını destekleyen başlıca unsurlar olarak öne çıkmıştır.
Ödüller ve Unvanlar
Hamza Yerlikaya, büyükler düzeyinde erken yaşta dünya şampiyonluğuna ulaşmasının ardından uluslararası literatürde “Asrın Güreşçisi” unvanıyla anılmaya başlamıştır. Sporculuk kariyeri boyunca ulusal ve uluslararası kurumların farklı yıllarda düzenlediği değerlendirmelerde “yılın sporcusu/güreşçisi” seçilmiş; basın kuruluşlarının ve spor yazarları birliklerinin anketlerinde üst sıralarda yer almıştır. Bu çerçevede Türkiye Millî Olimpiyat Komitesi tarafından “Olimpiyat Meşalesi” ödülüne layık görülmesi, yurt içindeki kurumsal takdirlerin öne çıkan örneklerinden biridir.
Sydney Olimpiyatları'ndan Bir Kare (Güreşiyorum)
Basın ve meslek örgütleri tarafından verilen ödüller arasında, uluslararası spor yazarları birliğinin ve Avrupa güreş örgütlerinin yıl sonu seçimleri ile ulusal basın organlarının düzenlediği “yılın sporcusu” anketleri bulunmaktadır. Bu tür seçimlerde Yerlikaya’nın sezon içi büyükler Avrupa/Dünya ve Olimpiyat performansları belirleyici olmuş; aynı yıl içindeki çoklu madalya başarıları ödül takdimlerinde referans olarak kullanılmıştır.
Yerlikaya’nın adı, spor ödüllerinden başka mekânsal ve törensel görünürlüklerde de yer almıştır.
Adının verildiği spor kompleksleri, yerel düzeyde erişilebilir spor altyapısının bir parçası hâline gelmiş; çok amaçlı salon ve tesislerde güreş dâhil farklı branşlara hizmet verilmiştir. Ayrıca çok sporlu uluslararası organizasyonların açılış törenlerinde meşale taşıma gibi sembolik görevlerde bulunması, kariyerinin törensel temsil alanına yansıyan bir boyutu olarak kayıt altına alınmıştır.
Güreş Stili ve Teknik Özellikler
Yerlikaya’nın grekoromen yaklaşımı, ayakta yakın temas tercihleri ve üst gövde kontrolüne dayalı kavrama mücadelesiyle öne çıkar. Maç başlarında merkez çizgiyi tutma, gövdeyi rakibin omuz hattına paralel konumlandırma ve kısa patlayıcı girişlerle denge bozma denemeleri temel karakteristikleridir. Kısa ritim değişimleri (ani çek–itme, yön kırma) ve kenar çizgisine yaklaşırken baskı şiddetini artırma, pasifite uyarılarını lehine çevirmesine yardımcı olmuştur. Bu evrede baş–göğüs teması üzerinden kolları kilitleme ve gövdeyi “kapama” arayışı, daha sonra yerde bağlama fırsatı doğurduğunda avantaj sağlar.
2001 Avrupa Şampiyonluğu Sonrası (Güreşiyorum)
Parter (yer) oyununda künde varyasyonları yerleşik bir omurga oluşturur. Bağlamayı kurduktan sonra kalça–omuz hattını aynı eksende tutup itme ve döndürme hamlelerini birleştirerek rakibin köprü direncini kırmayı amaçlayan bu uygulamalar, düşük riskli puan üretimine imkân verir. Rakibin künde savunmasını yükselttiği durumlarda, daha geniş yay çizgili supleks ve hız–momentuma dayalı çırpma denemeleri devreye girer. Yer–ayak geçişlerinde ise kilidi koruyarak kısa mesafe kaldırma ve yön değiştirerek puan kombinasyonu üretme, sık görülen bir tercihtir.
2005 Macaristan Dünya Şampiyonası'ndan Bir Kare (Güreşiyorum)
Kural setindeki dönemsel değişimlere uyum, stilin belirgin bir parçasıdır. 1990’lardan 2000’lere uzanan süreçte 0–0 devrelerde parter başlatma ve bağlatma uygulamalarının sıklaştığı dönemlerde, bağlama öncesi “pozisyon temizliği” ve hakem nezdinde aktif görünürlük için düşük riskli giriş–çıkışlar kullanılmıştır. Sıklet değişimlerinde (82–85–84/96 kg aralığı) ayakta güç aktarımını korumak için merkez ağırlığı aşağıda tutan duruş ve direnç temelli savunma, özellikle üst sıkletlerde yer oyununu hazırlayıcı işlev görmüştür. Maç yönetiminde erken puan aramak yerine, devre sonlarına doğru pozisyon üstünlüğüne yaslanan kontrollü tempo dikkati çekmiştir.
Hamza Yerlikaya Rus Güreşçi Karalin'le Beraber (Güreşiyorum)
Rakip profillerine göre taktik uyarlama da belirgindir. Uzun kol açıklığı ve “göğüs kapama” gücü yüksek rakiplere (ör. Zander) karşı, kısa temas aralıklarında kolları içeri yerleştirme ve omuz çizgisini kırma hedeflenirken; denge bozma ve yön değişimlerine yatkın, hareketli rakiplere (ör. Lidberg kardeşler) karşı kenar çizgisinde baskı ve parter fırsatı yaratma amaçlanmıştır. Güçlü üst gövde savunmasına sahip isimlerle (ör. Abrahamyan) eşleşmelerde ise künde öncesi bağlama hazırlığını uzatan, temas–kopuş döngüsüyle yorgunluk biriktiren maç planları öne çıkar. Genel tabloda, ayakta kavrama mücadelesi üzerine kurulu kontrollü risk, yerde künde merkezli puan üretimi ve kural–sıklet dinamiklerine uyum; Yerlikaya’nın teknik–taktik profilini tanımlar.
Siyaset ve Kamu Görevleri
Aktif sporculuk döneminin ardından Hamza Yerlikaya, Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) bünyesinde siyasete girmiş ve Sivas milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde görev yapmıştır. Yasama faaliyetlerinde spor politikaları, gençlik çalışmaları ve spor altyapısına yönelik düzenlemeler öne çıkmıştır.
Hamza Yerlikaya'nın Gençlik ve Spor Bakanlığı'nda Bulunan Resmi Fotoğrafı (Gençlik ve Spor Bakanlığı)
Milletvekilliği sonrasında Cumhurbaşkanı başdanışmanlığı görevine atanmış; bu kapsamda spor kurumlarıyla koordinasyon, gençlik programları ve mevzuat takibi gibi başlıklarda danışmanlık yürütmüştür. Ardından Gençlik ve Spor Bakanlığı’nda bakan yardımcılığı görevine getirilmiş; gençlik merkezleri, tesis yatırımları, sporcu destekleri ve organizasyon planlaması gibi idari alanlarda sorumluluk üstlenmiştir.
Görev değişimlerinin ardından parti teşkilatları ve saha programları kapsamında kamuya yansıyan temaslarını sürdürmüş; sporcu kökenli bir aktör olarak siyaset ve kamu yönetimi alanlarında kurumsal işleyişe katkı sunmaya devam etmiştir.
Kişisel Hayat
Hamza Yerlikaya, İstanbul doğumludur. Baba adı Mustafa Yerlikaya’dır; aile içinde güreşle bağı bulunan bir çevrede yetişmiştir. Kardeşi Muttalip Yerlikaya da güreş sporuyla ilgilenmiştir.
Yerlikaya, 2010 yılında Ebru Küçük ile evlenmiş olup üç çocuk babasıdır. Nikâh töreni İstanbul Feshane Uluslararası Fuar ve Kültür Merkezi’nde yapılmış; çiftin nikâh şahitliklerini dönemin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, TBMM Başkanı Mehmet Ali Şahin ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan üstlenmiştir.
Nikâh, dönemin İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş tarafından kıyılmıştır. Törene dönemin Kırıkkale Valisi Ali Kolat ve eşi İlksen Kolat da katılmıştır.
