Köken
Farsça ve Orta Farsça hoşnūd (خشنود) “memnun” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük, Avestaca aynı anlama gelen hu-hşnūta veya hu-şnūta sözcüğü ile eş kökenlidir. Farsça hu (iyi, güzel) ve hşnav- (yetmek, doymak, yetinmek) fiillerinin bileşiğidir.
Kullanım Alanları
- Günlük Konuşma: Bireylerin bir şeyden memnuniyetini ifade etmek için sıkça kullanılır.
- Edebiyat ve Şiir: Hikâye, roman ve şiirlerde karakterlerin duygusal durumlarını anlatmak için kullanılır.
- Felsefi ve Psikolojik Kullanım: Hoşnutluk, tatmin ve mutluluk kavramları üzerine yapılan tartışmalarda yer alır.
- Resmî Yazışmalar ve Resmî Dil: Dilekçe ve resmi yazılarda “hoşnutiyet” kelimesiyle türetilerek kullanılabilir.
