Köken

Arapça kökenli bir kelimedir. Arapça “saf olmak, hâlis olmak” anlamına gelen ḫulūṣ kelimesinden türemiş ve Türkçeye bu haliyle geçmiştir.

Kullanım Alanları

• Dinî anlatımlarda, ibadetlerin ve kulluğun sadece Allah rızası için yapılması gerektiği vurgulanırken kullanılır.
• Ahlaki değerlendirmelerde, kişinin söz ve davranışlarında samimiyet, riyasızlık ve içtenlik belirtmek için tercih edilir.
• Tasavvufî metinlerde, kalpteki dünyevî bağlardan arınmışlık ve katıksız sevgi anlamında yer alır.
• Günlük dilde, bir işi gösterişsiz ve yalnızca doğru olduğu için yapmak anlamında kullanılır.