San‘a’da doğdu. Hz. Hasan soyuna mensuptur. Devrinde temayüz ederek Resûlî Hükümdarı el-Melikü’l-Müeyyed Dâvûd’un takdir ve himayesine mazhar oldu ve tablhâne emîrleri arasına girdi. Bir süre sonra Mekke yakınlarında küçük bir kasaba olan Kahme’ye emîr tayin edildi (699/1300). Aynı yıl hac emirliği yapan İmâdüddin Yemen’in ileri gelen devlet adamları arasında yer aldı.
Güzel ahlâkı, değişik ilimlerde geniş bilgisiyle tanınan İmâdüddin Zeydiyye mezhebine mensuptu. Bu özelliklerinden dolayı Zeydî imamlığına aday gösterilmiştir. İmâdüddin, İzzeddin İbnü’l-Esîr’in eseri el-Kâmil’in bir özeti mahiyetindeki Kenzü’l-aḫbâr (aḫyâr) fî maʿrifeti’s-siyer ve’l-aḫbâr adlı dört ciltlik kitabı ile ün yaptı. Eserin sonuna 713 (1313) yılına kadar Mısır, Suriye ve Irak’ta, 714 (1314) yılına kadar da Yemen’de cereyan eden olayları eklemiştir. Kitabın ilk cildi Hz. Peygamber’in sîreti ve Hulefâ-yi Râşidîn, II. cildi Emevîler, III. cildi Abbâsîler dönemiyle Suriye’de hüküm süren devletler, Fâtımîler, Karmatîler ve Haçlılar’la yapılan savaşlara ayrılmıştır. Bu cildin sonunda Yemen’le ilgili bilgiler vermeye başlayan İmâdüddin son ciltte sadece Yemen’e dair konuları ele almış, ayrıca Zeydî imamlarının ve ileri gelenlerinin biyografilerine geniş yer vermiştir. Bu sebeple Kenzü’l-aḫbâr Zeydiyye mezhebi ve Yemen tarihi için önemli bir kaynaktır (yazma nüshaları için bk. Eymen Fuâd Seyyid, s. 139). Eseri Abbas er-Resûlî Nüzhetü’l-ebṣâr fi’ḫtiṣâri Kenzi’l-aḫbâr adıyla özetlemiştir (a.g.e., a.y).