KÖKEN
Arapça ˀns kökünden gelen ˀinsān (إنسان) "insanlık, insan soyu" sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük, Arapça ˀins (إنس) "tek kişi, insan" sözcüğünden türetilmiştir. (NOT: Bu sözcük Aramice/Süryanice nş kökünden gelen ināş veya īnāş (אִינָשׂ) “insan” sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük İbranice nş kökünden gelen aynı anlama gelen enōš (אנוש) sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Akatça nişu “halk, kavim” sözcüğü ile eş kökenlidir.)
KULLANIM ALANLARI
- Felsefi ve Tasavvufi Kullanım: İnsanlık, insanın evrendeki yeri, yaratılışı ve Allah’a karşı sorumluluğu gibi derin kavramlarla ilişkilendirilir.
- Sosyal Kullanım: İnsan, toplumda yer alan birey olarak her türlü sosyo-kültürel bağlamda anlam kazanır.
- Günlük Dil Kullanımı: Bir kişiyi belirtmek, genel insan türünü ifade etmek için kullanılır.
İLGİLİ TERİMLER
- Âdem: İlk insan, insan türünün atası.
- İnsanoğlu: İnsanlık, tüm insanlar topluluğu.
- Beniâdem: İnsanlar topluluğu, insana özgü
