Köken

İntaç kelimesi, Arapça ntc kökünden gelen ˀintāc (إنتاج) “sonuç doğurma, ortaya çıkarma, üretim” anlamındaki sözcükten alıntıdır. Bu kelime, Arapça nataca (نتج) “meydana geldi, netice doğurdu” fiilinin ifˁāl (dördüncü bab) vezninde türetilmiş IV. masdarıdır. İntaç, özellikle bir sürecin sonunda ortaya çıkan ürün, eser ya da sonucun elde edilmesini ifade eden soyut bir kavram olarak kullanılır.

Kullanım Alanları

• Hukuki Metinler: Dava veya görüşme süreçlerinin sonuçlandırılması bağlamında, “intâc-ı da‘vâ” (davanın neticelendirilmesi) gibi kalıplarla kullanılır.
• Resmi Yazışmalar: Bir işin tamamlanıp sonuca ulaştığını belirtmek için “intâc olunmuştur” şeklinde ifade edilir.
• Siyasi ve Toplumsal Değerlendirmeler: Belli uygulamaların veya olayların doğurduğu sonuçları belirtirken kullanılır.
• Edebi Dilde: Anlamı yoğunlaştırmak için özellikle klasik ve ağır üslupta tercih edilir; “intâc-ı kelâm” (sözün sonlandırılması) gibi deyimlerde geçer.