Köken

Arapça ḳābiliyyet (قابليّة) sözcüğünden türetilmiştir.

• ḳābil (Arapça: kabul edici) → -iyyet (Arapça mastar eki)
• Bu sözcük, Arapça ḳābil “kabul eden” kökünden türetilmiştir.

Eski Kullanımlar:

• Sinan Paşa, Tazarru'nâme, 1482 → "ẕalāle de ḳābilīyeti var reşāde de" (hakirliğe de doğruluğa da kapasitesi var)

Kullanım Alanları

• Eğitim ve Yetenek Gelişimi: Kabiliyet, bir kişinin doğuştan sahip olduğu veya zamanla kazandığı yetenekleri ifade eder.
• Sanat ve Yaratıcılık: Sanatçılar ve yaratıcı bireyler için kabiliyet, üretkenlik ve ifade biçimlerinin temelini oluşturur.
• Profesyonel Hayat: Kişinin bir meslekteki başarısı, sahip olduğu kabiliyetler ve uzmanlıkla doğrudan ilişkilidir.