Kağıt Ev, yazar Carlos María Domínguez tarafından 2002 yılında kaleme alınmış kısa anlatı türünde bir eserdir. İlk kez Arjantin'de yayımlanan bu metin, kitaplara duyulan tutkunun bireysel düzeyde nasıl bir saplantıya dönüşebileceğini konu edinir.

Konu

Kağıt Ev, kitaplarla kurulan bireysel ve takıntılı ilişkilerin izini süren kısa hacimli bir anlatıdır. Kurgusal yapısı içerisinde gerçek kitaplara ve yazar adlarına yer verilerek edebiyat dünyasında içkin bir anlatı düzlemi oluşturulmuştur. Ana karakterin Cambridge Üniversitesi'ndeki öğretim üyeliği ve onun meslektaşı Bluma Lennon’ın ölümünün ardından gelişen olaylar etrafında şekillenen metin, bir kitap alımı sonucu başlayan zincirleme olaylar üzerinden ilerlemektedir.

Eser, okuma, sahiplenme ve kitap koleksiyonculuğu gibi edimlerin birey üzerindeki etkilerini ve kimi zaman bu edimlerin yıkıcı yönlerini işlemiştir. Bir tür “kitaplar üzerine yazılmış kitap” olarak tanımlanabilecek yapıtta, gerçek ile kurmaca arasındaki sınırlar belirsizleştirilmiş ve anlatı boyunca metinler arası göndermelere yer verilmiştir.

Karakterler

• Bluma Lennon: Cambridge Üniversitesi’nde akademisyen; ölümünden sonra olaylar başlar.
• Anlatıcı: İsmi verilmez; Bluma’nın meslektaşı ve ölümünü araştıran kişidir.
• Carlos Brauer: Anlatıcının izini sürdüğü ve kitaplara karşı aşırı bir bağlılık geliştirmiş eski bir edebiyat tutkunudur.

Temalar ve Yapısal Özellikler

Eserde öne çıkan başlıca temalar arasında kitap takıntısı, kimlik, aidiyet, hafıza, ölüm ve metinle kurulan kişisel bağ yer alır. Anlatı, kısa ve yoğun bir yapıya sahiptir. Kurmaca bir olay örgüsü içerisinde ilerleyen anlatım, belgesel nitelikte metin parçalarıyla desteklenerek postmodern özellikler göstermektedir.