Köken

Kari kelimesi, Türkçeye Arapçadan geçmiş bir terimdir. Arapça ḳārī (قاري), “okuyan, okuyucu” anlamına gelir ve ḳaraˀa (قرأ) fiilinden türetilmiştir. Bu fiil “okumak” anlamındadır ve fāˁil (etken isim) vezniyle çekimlenerek, “okuyan kimse” anlamında kārī biçimini alır. Etimolojik olarak, bu yapı Arapça dilbilgisinde fiilden isim türetim sisteminin klasik bir örneğidir.

Kullanım Alanları

• Klasik Edebiyat: Şairler, eserlerini muhayyel okuyucularına sunarken “kārî” kelimesini hitap unsuru olarak kullanmışlardır.
• İslami İlimler: Kur’an’ı kıraat kurallarına uygun biçimde okuyan kimseye “kārî” denir. Medreselerde bu unvan ilimle birlikte saygıyı da ifade eder.
• Modern Yayıncılık ve Matbuat: Eski kitaplarda ve dergilerde okuyucuya doğrudan seslenmek için kullanılır.