Köken

Kefil kelimesi, Arapça "kfl" kökünden türetilmiştir. "Kefil" (كفيل), "bir borcu üstlenen" veya "garanti veren" anlamına gelir. Bu kelime, Arapça "kafala" (كفل) fiilinin faˁīl vezninde sıfatıdır ve "kefil oldu" veya "garanti verdi" anlamına gelir. Bu kök, kefil terimiyle "garanti veren" ya da "borcu üstlenen kişi" anlamını taşır. 

Kullanım Alanları

Finansal Alan

• Kefil, bir kişi veya kurumun başka birinin borcunu üstlenmesi veya borçlu adına garanti vermesi anlamında kullanılır.
• "Kredi başvurusu için bir kefil gösterilmesi zorunludur."

Hukuki Alan

• Kefil, bir borç ilişkisi veya yasal yükümlülükle ilgili olarak da kullanılır.
• "Yasal işlemler sırasında, kefil olan kişinin de iflas durumu göz önünde bulunduruluyor."

Sosyal ve Ailevi İlişkiler

• Kefil, bazen aile bireyleri veya yakın arkadaşlar arasında da kullanılır.
• "Ailem, beni üniversiteye kaydettirirken maddi anlamda kefil oldu."