Kilis Tava, Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yer alan Kilis iline özgü geleneksel bir fırın yemeğidir. Genellikle taş fırınlarda, geniş yuvarlak tepsilerde pişirilir. Orta yağlı koyun kıyması, ince kıyılmış sebzeler ve yöresel baharatlarla harmanlanarak tepsiye yayılır; altına mevsimine göre patlıcan veya patates dilimleri yerleştirilir. Yemeğin en karakteristik özelliği, kasap ve fırın iş birliğiyle hazırlanmasıdır: kıyma kasapta yoğrulur, ardından mahalle fırınına götürülerek pişirilir.

^{Kilis Tava ( Kültür Portalı )}

Hazırlanışı

Kilis Tava'nın yapımında genellikle koyun etinin kaburga ve döş kısmından çekilen kıyma tercih edilir. Bu kıymaya, ince doğranmış soğan, yeşil veya kırmızı biber, maydanoz, tuz ve çeşitli baharatlar eklenir. Tüm malzemeler zırh bıçağıyla ya da elle iyice yoğrularak karıştırılır. Hazırlanan harç, altına dilimlenmiş patlıcan veya patates serilmiş tepsiye eşit şekilde yayılır. Üzeri domates ve biber dilimleriyle süslenir. Geleneksel olarak taş fırında, yüksek ısıda kısa sürede pişirilir.

Mevsimsel Farklılıklar

Kilis Tava'nın alt tabanı, mevsimlere göre değişiklik gösterir. Yaz aylarında mor patlıcan kullanılırken, kış aylarında patates tercih edilir. Bu değişiklik yemeğe hem görsel çeşitlilik hem de farklı tat profilleri kazandırır.

Servis Biçimi

Kilis Tava, genellikle sıcak servis edilir. Yanında tırnaklı pide, ayran ve mevsim salatalarıyla birlikte sunulur. Porsiyon bazlı hazırlanabildiği gibi, büyük tepsilerde aile sofralarına da uygun hale getirilebilir. Ramazan aylarında iftar sofralarının vazgeçilmez yemeklerinden biridir.

Kültürel Önemi

Bu yemek, yalnızca bir lezzet unsuru değil, aynı zamanda Kilis’in sosyal yaşamında önemli bir yer tutar. Hazırlık sürecinin birden fazla esnafı ve aile bireyini içermesi, yemeğin toplumsal bağları güçlendiren bir ritüel niteliği taşımasına neden olmuştur. Mahalle fırınlarında sıraya giren tepsiler, bu kültürel ortaklığın somut bir örneğidir.

Günümüzdeki Yeri

Kilis Tava, modern restoran menülerinde yer alsa da hâlâ en özgün hâliyle taş fırınlarda, geleneksel yöntemlerle hazırlanmaktadır. Son yıllarda coğrafi işaret alarak tescillenmiş ve bu sayede hem yerel ekonomiye katkı sağlamış hem de gastronomi turizmi açısından dikkat çekici bir konuma gelmiştir.