Köken
Eski Türkçe kığılcım kelimesinden türemiştir. Bu sözcük, kığıl kığıl (kıvılcımlanma anlatan yansıma sözcüğü) kökünden gelir. Kıpçakça ve Osmanlı Türkçesinde de benzer kullanımları bulunmaktadır.
Kullanım Alanları
- Fiziksel Olaylar: Yanma, sürtünme veya çarpışma sonucu oluşan küçük ateş parçaları için kullanılır.
- Mecazi Anlam: Bir olayın veya değişimin başlangıcını ifade etmek için kullanılır.
- Astronomi: Güneş yüzeyindeki parlama olaylarını tanımlamak için kullanılır.