Köken 

Türkçe kökenli olan kor kelimesi, Orta Türkçede de “köz, cemre” gibi anlamlara gelen kor (قور) sözcüğünden günümüze ulaşmıştır. 

Kullanım Alanları

• Ateş ve Köz Anlamı: Yemek pişirme (mangal), ısınma (soba) veya demircilik gibi ateşe dayalı işlerde, yanmanın en verimli ve ısı yoğunluğu en yüksek olduğu aşamayı tanımlamak için kullanılır.
• Mecazi Kullanım: Edebiyatta ve gündelik dilde, bir kişinin içinde taşıdığı ancak dışa vurmadığı büyük acıları, özlemleri veya pişmanlıkları betimlemek amacıyla güçlü bir metafor olarak yer bulur.
• Renk Tanımlaması: Canlı ve parlak kırmızılığı ifade etmek için kullanılır. Özellikle dudak, yanak gibi insani özelliklerin veya gün batımı, çiçek gibi doğa unsurlarının rengini betimlemede kullanılır.