Köken

Kullanıcı, Eski Türkçede “hizmet eden, kul” anlamına gelen kul sözcüğünden türemiştir. Bu kök, Türkiye Türkçesinde kullanmak fiilini doğurmuş; bu fiile getirilen +ıcı isim yapım ekiyle kullanıcı biçimini almıştır. Böylece, bir şeyden yararlanan, o şeyi kullanan kimse anlamında kullanılmaya başlanmıştır.

Kullanım Alanları

Genel adlandırma (yararlanıcı): Herhangi bir nesne, hizmet ya da sistemden yararlanan kişi anlamında genel bir terim olarak kullanılır.

Bilişim ve teknoloji dili: Bilgisayar, yazılım, uygulama veya internet gibi teknolojik sistemlerle etkileşimde bulunan kişi.

Tüketici – tüketim toplumunda birey: Bir ürün ya da maddeyi tüketen kişi anlamında, tüketici kavramına yakın şekilde kullanılır.

Dilbilimsel kullanım: Bir dili kullanan kişi, yani konuşur olarak birey. Bu bağlamda “dil kullanıcıları” terimiyle bireyin aktif iletişimsel rolü vurgulanır.

Hukuki ve kurumsal metinlerde taraf tanımı: Bir ürün veya hizmetin yasal hak sahibi olmayan ancak onu kullanan kişi ya da kuruluş olarak geçer.