Köken
Mebus kelimesi, Türkçeye Arapça bˁs̠ kökünden gelen mabˁūs̠ (meb'us) sözcüğünden gelmektedir. "Gönderilmiş kişi, delege, elçi" anlamına gelen bu sözcük, Arapça baˁas̠a fiilinin sıfat halidir. Bu sözcük ise hem "gönderdi, delege etti" hem de "diriltti" anlamlarına gelir.
Kullanım Alanları
- Siyasi Tarih: Osmanlı'nın son dönemi ve Cumhuriyet'in ilk yıllarında milletvekilleri için resmi olarak kullanılmıştır (Örn: Meclis-i Mebusan). Günümüzde yerini büyük ölçüde "milletvekili" sözcüğüne bırakmış olsa da hâlâ eş anlamlı olarak kullanılır.
- Dini Literatür: İslam inancında hem peygamberlerin gönderilişi hem de ahirette yeniden diriliş bağlamında teknik bir terim olarak yer alır.






