Köken

Arapça “kabir soyucu, (mecazi) dinsiz, dinden çıkan” anlamına gelen mulḥīd (ملحِد) kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Kök olarak Arapça l-ḥ-d / ل-ح-د (ilhâd — inançtan dönmek, inkâr etmek) kökünden türemiştir.

Kullanım Alanları

• Tarihî ve edebî metinlerde: Osmanlı dönemi eserlerinde, özellikle dinî veya ahlâkî tartışmalarda inançtan sapmış kişileri tanımlamak için kullanılır.
• Klasik şiir ve tasavvuf yazılarında: İnançsızlık veya sapkınlık temalarını vurgulamak amacıyla mecazî anlamda rastlanır.
• Tarih araştırmaları ve biyografilerde: Dönemin dinî-sosyal çatışmalarını aktarırken, dönemin diliyle alıntı yapılırken bahsedilir.
• Felsefe ve dinler tarihi incelemelerinde: İnanç sistemleri arasındaki farklılıkları veya sapma kavramlarını açıklarken kullanılır.