Köken
Türkiye Türkçesi umutlu sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük, umut kökünden +(lU) ekiyle türetilmiştir. Önsesteki /u/ muhtemelen kutlu sözcüğünden analoji yoluyla düşürülmüştür. Kelime, Osmanlı Türkçesinde Arapça mes'ud karşılığı olarak kullanılmamış ancak dil devrimiyle birlikte yaygınlaşmıştır.
Kullanım Alanları
- Günlük Konuşma: İnsanların ruh hâlini ifade etmek için yaygın olarak kullanılır.
- Edebiyat ve Şiir: Roman, hikâye ve şiirlerde duygu durumlarını tanımlamak için yer alır.
- Psikoloji ve Felsefe: Mutluluk kavramı üzerine yapılan çalışmalarda temel terimlerden biridir.
- Atasözleri ve Deyimler: "Mutlu son", "Mutlu bir yaşam sürmek", "Mutlu bir yuva kurmak" gibi kalıplaşmış ifadelerde geçer.
