Kosova'nın ikinci büyük şehridir. Şar dağlarının eteklerinde kurulmuş olan Prizren'in kuzeyinde Priştine şehri bulunur. Nüfusun büyük çoğunluğunu Arnavutlar'ın oluşturduğu şehirde Türk, Boşnak, Sırp, Rom, Mısırlı, Goralı, Aşkali gibi diğer kimlikler de yaşar. Günümüzde Kosova Türkleri'nin yaklaşık yarısı Prizren ve havalisinde yaşamakta olup Prizren nüfusunun yaklaşık % 6'sını Türkler oluşturur. Bununla birlikte Prizren, Balkan coğrafyasında Türkçe'nin yaygın olarak konuşulduğu, Türk kültürünün ve İslam medeniyetinin etkisini hissettirdiği şehirlerin başında gelir. Yugoslavya'nın parçalanması öncesinde Balkanlar'daki üç dilin, Arnavutça, Türkçe ve Sırpça'nın şehir halkı tarafından konuşulduğu ve kullanıldığı ender bir şehir olma özelliği de taşır.
Prizren'in tarihi Bizans İmparatorluğu dönemine uzanmakta olup 1019 yılında Ortodoks psikoposluk merkezi olarak zikredilir. 1169-1190 yılları arasında Sırplar'ın hakimiyetinde kalan şehir, 1204 yılında ise Bulgar İmparatorluğu topraklarına katıldı. Bulgar İmparatorluğu'nun 1200'lerin ortalarında dağılmasından sonraki Sırp Krallığı döneminde Prizren'deki Ortodoks katedrali büyütüldü. Osmanlı öncesinde Avrupa'ya gelen Türk toplulukları Hun, Avar ve Peçenekler'e ait izler de barındıran Prizren, 1455 yılında Osmanlı topraklarına katıldı. Ardından şehre Türk nüfus yerleştirildi. Böylece Prizren bir yandan Osmanlı yönetim sistemine entegre edilmeye çalışılırken diğer yandan birtakım sosyal hizmet, eğitim ve kültür müesseseleri kurulmaya başladı. Özellikle Kosova-İşkodra yolunun açılmasıyla Adriyatik denizine bağlanan Prizren, ekonomik, siyasî ve ticarî yönden önemli merkezlerden biri haline geldi. Bunun sonucunda çok sayıda dükkân, değirmen, kervansaray, köprü, mektep ve medrese yapıldı. Osmanlı yönetiminde nahiye (1478-1518), sancak (1527-1869), müstakil vilayet (1870-1871) ve 1872'den Balkan Savaşları'na kadar da tekrar sancak olarak idarî taksimatta yer aldı.
Prizren'in Osmanlı dönemi eğitim hayatıyla ilgili ilk gelişme, 1513 yılında yazılan Sûzî Çelebi vakıfnamesinde kaydedilmiştir. Prizrenli ünlü Türk şairi Sûzî Çelebi, vakıfnamesinde, Prizren'de bir cami ile caminin bitişiğinde bir mektep yaptığını ve mektebe kitaplar vakfettiğini, kendisinin de burada hocalık yaptığını belirtir. 1573 yılına gelindiğinde ise Gazi Mehmed Paşa tarafından Prizren'de büyük bir cami, medrese, mektep ve kütüphane yaptırıldı. Gazi Mehmed Paşa'nın yaptırdığı bu kütüphanede din, tıp, matematik ve tarih üzerine pek çok yazma yer aldı. Şehirdeki diğer bir medrese Sinan Paşa tarafından 1615 yılında yaptırılmıştır. Prizren ve çevresi, 1689-1690 yılının kışında ve 1737 yılında uğradığı Habsburg işgallerinde yakılıp yağmalandı. 1737 işgali sonrası Prizren'in Nenkovac köyünden olup Habsburg işgalinin sona ermesinde gayretleri olan Sâlih Ağa, cami ve eğitim kurumlarını tamir ettirdi. İdarecilerin eğitim kurumu açma faaliyetleri XIX. yüzyılda da devam etti. Nitekim 1809-1836 yılları arasında Prizren'i idare eden Mahmud Paşa, şehirde büyük bir cami ile medrese ve mektep inşa ettirdi. Yine bu süreçte, Emin Paşa tarafından da bir cami ve medrese yaptırıldı.
Osmanlı Devleti'nin klasik döneminde Prizren, tasavvuf hayatının canlı bir şekilde yaşandığı ve çeşitlilik arzettiği bir şehirdi. XVI ve XIX. yüzyıllar arasında Sinâniye, Kadiriye, Halvetiye, Sâdiye, Bektaşiye, Melâmiye ve Rifâiye gibi tarikatlara mensup tasavvuf ehli şehirde faaliyet gösterdi. Ayrıca bu dönemlerde Prizren'de Sûzî Efendi, Nehârî, Sâyi, Şem'î, Sücûdî, Hacı Ömer Lutfi, Âşık Ferkî gibi şairler yetişti.
XIX. yüzyılda Osmanlı Devleti'ndeki eğitimde modernleşme hareketlerinin Kosova'ya ve Prizren'e de yansımaları oldu ve bölgede modern okullar açılmaya başlandı. Ancak geleneksel eğitim kurumları olan medreseler ve sıbyan mektepleri de varlıklarını sürdürmeye devam etti. 1874 yılında Prizren'de dört medrese, 655 öğrenciye sahip on altı sıbyan mektebi ve 152 öğrencili bir rüştiye yer alıyordu. 1893 yılında ise merkezdeki medrese sayısı üçe düştü. Bu medreselerde üç müderris ve 112 öğrenci bulunmaktaydı. Bundan üç yıl sonra şehirdeki medrese sayısı tekrar dörde yükseldi. 1900 yılı itibariyle Prizren'deki dört medresede 180 öğrenci öğrenim görmekteydi.
II. Abdülhamid döneminde Prizren'de geleneksel eğitim veren sıbyan mektepleri yanında yeni eğitim metotlarının uygulandığı ibtidâî mektepler de açıldı. 1893-1896 yıllarında eski usul üzere eğitim veren dokuz sıbyan mektebinde 423 erkek ve 737 kız öğrenci mevcuttu. 1893 yılında otuz muallimin görev yaptığı otuz erkek ibtidâî mektebinde 1304 öğrenci eğitim görmekteydi. Yine aynı yıl on altı muallimenin görev yaptığı on altı kız ibtidâî mektebinde 765 talebe bulunmaktaydı. Bu dönemde Prizren'de, maarif teşkilatlanması bağlamında açılan ve bölgedeki eğitim çalışmalarının düzenlenmesinde ve eğitim ekonomisinin yönetiminde bulunan bir maarif komisyonu da oluşturuldu.
II. Abdülhamid döneminde yeni rüştiye mektepleri de açıldı. Nitekim 1906-1907 eğitim öğretim yılında Prizren sancağında iki erkek ve iki kız rüştiyesi faaliyet göstermekteydi. Ortaöğretim açısından da gelişmelerin yaşandığı şehirde 1905-1906 eğitim öğretim yılında bir de idâdî mevcuttu. Bu dönemde şehir ayrıca bir meslekî eğitim kurumuna sahip oldu. Vilayetlerde dârülmuallimîn açılması politikası çerçevesinde ibtidâîlere yönelik bir dârülmuallimîn de açıldı (bk. Dârülmuallimîn). II. Abdülhamid döneminde Prizren'de kırk beş yazma eseri ve 224 vakfedilmiş kitabı bulunan bir de kütüphane vardı.
XIX. yüzyılda Prizren'de yaşayan gayrimüslimlere ait eğitim kurumları da bulunmaktaydı. 1810 yılında Gudiç ailesinden Dimitriye isimli bir papazın özel olarak ders verdiği okul, Prizren'de Sırpça eğitim veren ilk eğitim kurumuydu. 1836 yılında şehirde Anastasiya Aynacinya tarafından kız çocuklar için bir okul açılmıştır. Bu okulun bir diğer özelliği, Sırp tarihinde kurulan ilk kız okulu olmasıdır. Osmanlı kaynaklarına göre 1879 yılında Prizren'de iki gayrimüslim mektebi mevcuttu. 1896 yılına gelindiğinde ise usûl-i atîka üzere eğitim veren biri yatılı yedi gayrimüslim sıbyan mektebi vardı.
1912 yılında yaşanan I. Balkan Savaşı'nda, Osmanlı ordusu Balkan orduları karşısında mağlup oldu ve Kosova, Sırbistan Krallığı idaresine geçti. Bölgede yaşayan Türkler, egemen konumdan azınlık durumuna düştü ve ana dillerinde eğitim görme hakkını kaybetti. İbtidâî, rüşdî, idâdî ve dârülmuallimîn gibi okullar kapatıldı. Sadece bazı dinî eğitim kurumları ve medreseler açık kaldı. Bu dinî eğitim kurumlarında 1943 yılına kadar eğitim dili Türkçe idi. 1947 yılında Prizren'deki medreseler de kapatıldı.
1912-1915 yıllarında Sırbistan Krallığı döneminde, Kosova genelinde olduğu gibi Prizren'de de Türk ve Arnavut çocukları "Sırp Müslüman Okulları" adı verilen ilkokul düzeyindeki dört yıllık resmî okullarda Sırp dilinde öğrenim gördü. Sırbistan Krallığı'nın ardından devam eden Yugoslavya Krallığı (1919-1941) döneminde de Prizren'deki Arnavut ve Türk öğrenciler için beş yıllık ilköğretim zorunlu tutuldu. Bu beş yılın ilk yılı Türk ve Arnavut öğrenciler için hazırlık sınıfı olarak ayrıldı. Hazırlık sınıfında Sırpça, matematik ve din kültürü dersleri okutuldu. Hazırlığı bitiren öğrenci, dört yıllık ilkokula devam edebilmekteydi. Sırp idaresi, Türk ve Arnavutlar'ın eğitimlerine ilgi göstermedi, liseye devam eden Türkler'in ve Arnavutlar'ın sayısı oldukça azdı.
Balkan savaşlarının ardından bölgedeki müslüman ahalinin Türkiye'ye başlayan göçü, 1923-1940 yılları arasında da devam etti. Yaşanan sıkıntılar, ayırımcılık, Türkçe eğitimin yapılmaması, eğitimin Sırpça olması gibi sebepler, Prizren'deki Türkler'in ve diğer müslüman ahalinin eğitim hayatını olumsuz etkiledi. Bu dönemde Türk ve Arnavut çocukları modern eğitimden uzak olarak özel yerlerdeki sıbyan mektepleri ve medreselerde eğitim gördü. Bu eğitim evlerde, cami yakınlarındaki binalarda yapılmaktaydı. Ders kitabı ve programın olmadığı sıbyan mekteplerinde, elifba ve temel dinî bilgiler öğretilmekteydi. Mektebi bitiren öğrenci, eğitimini Osmanlı döneminden kalma medreselerde devam ettirebilmekteydi. Bu medreselerde derslere göre öğretim yapıldı ve medreseyi bitirenler imam unvanı almaya hak kazandı.
1941 yılında Yugoslavya Krallığı'nı işgal eden faşist kuvvetlerin döneminde (1941-1945) ve Sosyalist Yugoslavya idaresinin ilk yıllarında (1945-1951) bölgede yaşayan Arnavutlar'a kendi dillerinde eğitim yapma izni verildi, ancak Türkler bu haktan mahrum bırakıldı. Sosyalist Yugoslavya döneminde Kosova'daki bütün milletler, kendi ana dillerinde eğitim alma imkânına sahip olurken Türkler bu hakka 1951 yılında sahip oldu. Nihayet 1951-1952 eğitim öğretim yılında Türkçe öğretim için ilkokul ve liselere kayıtlar yapıldı ve Prizren'de Türk ilkokulları açıldı. Açılan okulların öğretim kadrosunun temini için yaz aylarında öğretmenlik kursları düzenlendi. Bu bağlamda 1951 yılında Üsküp'teki Nikola Karev Öğretmen Okulu'nda düzenlenen kursa Prizren'den yirmi dokuz öğretmen adayı katıldı. Öğretmen adayı kurslarının bir diğeri de 1953-1954 eğitim öğretim yılı yaz döneminde Prizren'de düzenlendi. Ayrıca Prizren'de 1951 yılında Türk dilinin, kültürünün korunması ve yaşatılması için "Doğru Yol" derneği kuruldu. Bu dernek günümüzde de faaliyetlerine ara vermeden devam etmektedir.
Prizren'de 1960'lı yıllardan itibaren yeni okullar açılmaya başlandı. Bu okullar, ortaöğretim ve yükseköğretim ağırlıklıydı. 1960'lardan itibaren öncelikle Prizren Lisesi, Öğretmen Okulu, Yüksek Pedagoji Okulu ve İktisat Okulu'nun faaliyetleri sürdü. 1963-1964 eğitim öğretim yılında Prizren Lisesi'nin dört sınıfında 123 öğrenci, Prizren İktisat Okulu'nda 127 öğrenci bulunmaktaydı. 1962-1963 eğitim öğretim yılında Yüksek Pedagoji Okulu'nda Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü açıldı. Bu bölümden 1965 yılına kadar dokuz kişi mezun oldu. Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü 1965-1966 eğitim öğretim yılında Priştine Yüksek Pedagoji Okulu'na taşındı ve 1973 yılına kadar faaliyet gösterdi.
1962-1963 eğitim öğretim yılında Prizren Öğretmen Okulu'nda Arnavut, Sırp, Boşnak ve Türk öğrencilerden oluşan karma bir sınıf ve aynı okulda 1963-1964 eğitim öğretim yılında Türk öğrencilerden oluşan bir Türkçe sınıf açıldı. 1962-1971 yılları arasında faaliyet gösteren Prizren Öğretmen Okulu'na 157 öğrenci kaydoldu ve bunlardan doksanı mezun oldu. Okulun mezunları Gilan, Priştine, Prizren, Dobırçan ilkokullarında öğretmenlik yaptı. Prizren'de 1975-1976 ders yılında ise Pedagoji Akademisi açıldı. Yüksek Pedagoji Okulu ve bu okuldaki Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirenler, akademiden bir yıl daha ders alarak mezuniyet elde etti. Üç yıllık öğrenim süresine sahip Yüksek Pedagoji Okulu'nda 1989-1990 eğitim öğretim yılında Türkçe Sınıf Öğretmenliği Bölümü açıldı. Bu okulda dersler Türkçe ve Sırpça olarak yapıldı. 1992-1993 eğitim öğretim yılında Öğretmen Fakültesi'nin açılmasıyla bu bölüm kapatıldı.
1990'larda Kosova'daki siyasî gelişmeler ve çok partili sistem, Türk toplumunu da etkiledi. Ülkedeki Türk toplumunun siyasî, eğitim ve kültür seviyesini geliştirmek ve haklarını gözetmek amacıyla 1991 yılında Kosova Demokratik Türk Birliği, 1994 yılında da Prizren'de Kosova Türk Öğretmenler Derneği kuruldu.
1992 yılında Türkiye Cumhuriyeti, "Büyük Öğrenci Projesi"ni uygulamaya koydu. Bu proje ile Kosova'da ana dilinde Türkçe eğitim gören lise mezunu gençler, Türkiye'deki üniversitelerde öğrenim görmeye başladı. Böylece 2000 sonrasında Kosova'nın eğitimi için kadrolar yetişmeye başladı.
1991-1999 yılları arasında Sırplar'ın resmî eğitim kurumları karşısında Kosova'daki Arnavutlar bağımsız eğitim kurumları oluşturdu. Bu eğitim kurumları, Kosova meselesinin uluslararası politikada gündeme gelmesine katkıda bulundu. Bu sistemle üniversite öğrencileri evlerde profesörler tarafından eğitildi. 1995 yılına kadar, Sırp eğitim sistemine alternatif olan bu sistemle oluşturulan yirmi fakültede 12.200 öğrenci öğrenim gördü. Ancak Sırbistan'ın verdiği zararlar ve teknik alt yapı sorunları gibi sebeplerle gerekli başarı elde edilemedi. Türkçe eğitim veren kurumlar yasal şartlarda çalışmaya devam etti. Bu bağlamda ders kitapları basıldı, Türkiye'den ders kitapları ve çeşitli ders araç gereçleri temin edildi ve Kosovalı Türkler'in Türkiye'de eğitim görmeleri için çaba sarfedildi.
Yugoslavya döneminin sonlarına doğru Prizren'de 1998-1999 eğitim öğretim yılında Prizren Lisesi, Prizren Teknik Okulu, Prizren Sağlık Okulu, Prizren Ekonomi Okulu gibi ortaöğretim kurumları eğitim öğretim faaliyetinde bulunmaktaydı.
Kosova'ya 1999 yılında gerçekleştirilen NATO müdahalesinin ardından 9 Haziran 1999 tarihinde NATO ile Sırbistan arasında Kumanova Anlaşması ile ateşkes imzalandı. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin 1244 sayılı kararı ile de Birleşmiş Milletler Kosova Misyonu UNMİK yönetimi kuruldu. UNMİK yönetiminde Kosova eğitim sisteminde 1999 yılına kadarki mevcut yapı korunmakla birlikte eğitim sisteminin yeniden yapılandırılması konusunda birtakım düzenlemeler yapıldı. UNMİK yönetimi 2001 yılında Yeni Kosova Müfredat Çerçevesi'ni, altı yaşını doldurmuş olan çocukların ilköğretim okulunun birinci sınıfına kaydını yaptırma yönetmeliğini ve 2002 yılında Kosova İlk ve Orta Eğitim Yasası'nı çıkardı. Ardından 2002-2003 eğitim öğretim yılında yeni eğitim sistemine geçildi.
Yeni sistemle birlikte ilköğretim okulunun birinci sınıfına yedi yaş yerine altı yaşındaki öğrencilerin kaydı yaptırılabildi, üniversite öncesi eğitim ise 5+4+3 şeklinde oluşturuldu. İlköğretim sekiz yıldan dokuz yıla çıkarıldı. Ayrıca Kosova Eğitim, Bilim ve Teknoloji Bakanlığı tarafından hazırlanan yeni öğretim programı uygulanmaya başlandı.
Kosova'da UNMİK yönetimi döneminde (1999-2008) Türkçe'nin resmî dil statüsünden çıkarılmasına ve Türkler'in bazı temel haklarını yitirmelerine rağmen Kosova Türk topluluğu, dil, eğitim ve Türk kültürünün korunup yaşatılması için çaba gösterdi. Bu çabalara, Kosova Türk sivil toplum kuruluşları, Kosova Demokratik Türk Partisi ile Türkiye Cumhuriyeti ve Türkiye'nin Kosova'daki çeşitli kurum ve kuruluşları destek verdi. Nihayetinde 2001 yılındaki yeni müfredat çerçevesinde, okul öncesi ile ilköğretim ve ortaöğretim plan ve programları Türkçe olarak da yayımlandı, ayrıca bu öğretim programlarında Türk dili, Türk tarihi ve Türk kültürüne yer verildi.
2003-2004 eğitim öğretim yılında Priştine Üniversitesi Prizren Eğitim Fakültesi bünyesinde Türkçe Sınıf Öğretmenliği Bölümü açıldı. Bu bölümün açılmasında; Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı (TİKA), Kosova Türk Öğretmenler Derneği, Kosova Demokratik Türk Partisi, Prizren Eğitim Dairesi ve yerel Türk kurumları destek sağladı. Sınıf öğretmeni ihtiyacına cevap vermek amacıyla açılan bu bölümün özelliği, sınıf öğretmenliği alanında, ağırlıklı olarak çoğunluğu Türkiye'den gelen öğretim üyeleri tarafından Türkçe eğitimin yapıldığı ilk lisans programı olmasıydı. Yine bu süreçte, 2006 yılında Prizren'de özel bir statüde olan Prizren Üniversitesi kuruldu.
17 Şubat 2008 tarihinde Kosova bağımsızlığını ilan etti. Bu yeni dönemde de eğitimde reform çalışmaları devam etti. Gelişen süreçte, Kosova Meclisi 2011 yılında Yeni Kosova Eğitim Programı ve Kosova Cumhuriyeti Üniversite Öncesi Eğitim Yasası'nı kabul etti. Bağımsızlıkla birlikte Kosova'nın resmî dili Arnavutça ve Sırpça oldu. Türkçe, Boşnakça ve Rumca ise belediyeler seviyesinde bir statüye sahip oldu. Kosova Demokratik Türk Partisi ile Türkiye Cumhuriyeti'nin kurum ve kuruluşlarının mücadelesi sonunda Prizren ve Kosova'nın tek Türk belediyesi Mamuşa belediyesinde Türkçe, resmî dil statüsü kazandı. Kosova'daki Türk nüfusun yoğun olduğu Prizren'de günümüzde, okul öncesi, ilk, orta, lise ve yükseköğretimde Türkçe eğitim yapılmaktadır.
Kosova'nın bağımsızlığı sonrası Prizren Eğitim Fakültesi'ndeki bölümlerin sayısı artmaya başladı. Nitekim 2009-2010 eğitim öğretim yılında matematik-enformatik, 2010-2011 eğitim öğretim yılında okul öncesi öğretmenliği ve 2012-2013 eğitim öğretim yılında fizik-kimya öğretmenliği bölümleri açıldı.
Balkan coğrafyasında Türk kültürünün ve Türkçe'nin yoğun olarak kendini hissettirdiği bir şehir olma hüviyetini taşıyan Prizren, tarihî ve kültürel dokusunun yanı sıra yetiştirdiği edebîyatçı ve eğitimci kişilerle de öne çıktı. Nimetullah Hafız, Zeynel Beksaç, Aziz Buş, Mehmet Bütüç, Reşit Hanadan, Ethem Baymak, Osman Baymak, Ahmet İğciler, Raif Kırkul, Şecaettin Koka, Nuhi Mazrek, Şükrü Mazrek, İskender Muzbeg, Aluş Nuş, Agim Rifat Yeşeren, Altay Suroy Recepoğlu, Naim Şaban, Fikri Şişko, Cemali Tunalıgil, Rezzan Zborça, Tacide Hafız, İrfan Morina, Suzan Canhasi, Nuran Malta, Ergin Jable gibi isimler, Kosova ve Balkan coğrafyasında çağdaş Türk edebiyatı ve Türkoloji'yi temsil eden kişiler oldu. Yine Hafız Kemal Kayserili, Nüsret Doda, Zahit Volkan, Hayrettin Volkan, Yakup Tosko, Bedrettin Koro, Salih Lika gibi eğitimciler de Prizren'de yetişti.