Kökeni

Safahat kelimesi, Türkçeye Arapça ṣafaḥāt sözcüğünden geçmiş olup “sayfalar, safhalar, evreler” anlamında kullanılır. Bu sözcük, “yüzey, düzlem, yaprak, sayfa” anlamındaki Arapça ṣafḥa(t) (صَفْحة) kelimesinin +āt çoğul ekiyle oluşturulmuş çoğul biçimidir. Ṣafḥa, Arapça ṣ-f-ḥ kökünden gelir ve temel anlamı itibarıyla “düz, yayılmış yüzey” demektir; bu yüzden hem fiziksel sayfa hem de zaman ya da olay içindeki “evre, dönem” anlamlarını taşır.

Kullanım Alanları

• Edebiyat: Kitap ya da şiir başlığı olarak, bir eserin bölümlerini veya anlam katmanlarını belirtmekte.
• Tarih ve Biyografi: Hayatın veya olayların ardışık dönemlerini ifade etmekte (hayatının acı safahatı).
• Mecaz Dil: Yaşanmışlıkların farklı yönlerini, dönemsel geçişleri anlatmak için (ömür defterinin safahatı).
• Klasik Metinler: “Sayfa” anlamından hareketle bilgi, yazı ya da kader sayfalarına göndermede bulunmak üzere.