Köken

Arapça şḳw kökünden gelen şaḳiyy (شَقِيّ) sözcüğünden türemiştir. Anlamı zamanla “haydut” ve “kötü huylu kimse” şeklinde genişlemiştir.

Kullanım Alanları

• Tarih ve Edebiyat: Osmanlı döneminde eşkıyaları tanımlamak için kullanılmıştır.
• Hukuk ve İdare: Devlete karşı gelen haydutlar için Osmanlı belgelerinde "şaki" ifadesi sıkça yer alır.
• Din ve Felsefe: İslam literatüründe, kötü yolda olan ve ilahi rahmetten mahrum kalan kişiler için kullanılmıştır.