Köken

Saman kelimesi, Eski Türkçe saman biçiminden gelir ve “tahılın taneleri ayrıldıktan sonra geriye kalan kurumuş sap” anlamını taşır. Bu sözcük, tarım toplumlarında sıkça kullanılmış olup özellikle hayvan yemi olarak değerlendirilen bitki artıkları için kullanılagelmiştir. Anlamı tarih boyunca değişmeden günümüze ulaşmıştır.

Kullanım Alanları

Mecaz anlamda değersizlik veya boşluk anlatımıyla: Yavan, sıradan veya lezzetsiz şeyler için aşağılayıcı bir benzetme unsuru olarak:

Sakla samanı gelir zamanı (Atasözü): Önemsiz görülen şeylerin bile bir gün işe yarayabileceği düşüncesini dile getirir.

“Saman altından su yürütmek” deyiminde: Sinsice ve belli etmeden iş çeviren kişileri tanımlamak için.

Zeka veya düşünce kapasitesi ile ilgili alaycı ifadelerde: Saman kafalı şeklinde, akılsız ya da beceriksiz kişilere yönelik küçümseyici söylemde.

İçerik ya da anlatım yönünden boş metinleri tanımlamak için (edebî bağlamda): Özellikle anlatısı zayıf, lezzetsiz, etkisiz metinler için aşağılayıcı anlamda.