Savaş

Tanım

• isim, askerlik

Devletlerin diplomatik ilişkilerini keserek giriştikleri silahlı mücadele; harp, cenk, cidal, kıtal:

"Savaş yıllarıydı. Orta hâllilerin bile doğru dürüst yiyeceği yoktu." - Ayla Kutlu

Örnek Kullanımlar:

Savaş açmak (ilan etmek): (Bir devlet diğer bir devlete karşı) Savaş durumuna girdiğini resmen bildirmek, harp açmak.

Savaş çıkmak (patlamak): Devletler arasında silahlı mücadelenin başlaması.

Savaştan çıkmışa dönmek: Yorucu ve mücadele dolu bir işin ardından yorgun düşmek.

• isim: Bir şeyi ortadan kaldırmak, yok etmek amacıyla girişilen çaba:

"Veremle savaş."

• isim, genel: Kavga, mücadele:

"Şol harâmî gözün ile edemez kimse savaş." - Revânî

Köken Bilgisi

• Orta Türkçe yazılı örneği bulunmayan sava- “söz söylemek” fiilinden türetilmiştir.
• Bu fiil, Eski Türkçe sav “söz” sözcüğünden türemiştir.
• Türkiye Türkçesi +Iş ekiyle türetilmiştir. İşteş yapıdaki savaş- fiilinin kökünden türetilmiş fiil adıdır.

Türetilmiş Anlam ve Kullanımlar

• Savaşçı (isim ve sıfat)
• Savaşa katılan kimse, muhârib.
• Savaştan korkmayan, iyi savaşan kimse; cengâver.

• Mecaz: Bir amaç uğrunda mücadele eden kimse:
• "Kıbrıs davamızın yılmaz savaşçısı Rauf Denktaş her an her platformda bu davamızı anlatmaktan geri durmadı." - Savunma ve Havacılık

• Savaş Alanı (isim)
• Çarpışmanın gerçekleştiği yer; muharebe sahası.

Deyim ve İfadeler

• Savaş açmak: Mücadele başlatmak; düşmana karşı savaş durumuna geçmek.
• Savaş alanına dönmek: Her şeyin karmakarışık ve düzensiz hâle gelmesi.
• İç savaş: Aynı devlet içindeki grupların birbiriyle silahlı mücadeleye girişmesi.

Tarihî ve Edebî Kullanımlar

• "Şehir sarptır savaş ile alınmaz / Barışmaktan gayri çâre bulunmaz." - Battal Gazi
• "Ben yâr ile ettim savaş / Akıttım gözümden kan yaş." - Karacaoğlan