Köken

Arapça sḥr kökünden gelen seher, “gün ağarması, tan” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Aramice/Süryanice aynı anlama gelen şaḥar sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Akatça aynı anlama gelen şēru sözcüğü ile eş kökenlidir.

Kullanım Alanları

"Seher" kelimesi, günün ilk ışıklarının belirdiği vakti, yani şafak sökmeden önceki zaman dilimini ifade eder. Bu vakit, sabahın en erken saatlerini temsil eder ve genellikle sessiz, sakin ve huzurlu bir zaman dilimi olarak kabul edilir. Edebiyatta ve şiirde seher, sıkça kullanılan bir kavramdır ve şairler, seher vaktinin güzelliğini, huzurunu ve manevi anlamını eserlerinde dile getirirler. Seher, aynı zamanda bir kadın ismi olarak da kullanılmaktadır.