Romanın başkahramanı Maya Duran, İstanbul Üniversitesi’nde çalışan, sade bir hayat süren bir akademisyendir. Bir gün, Almanya’dan gelen 87 yaşındaki Prof. Maximilian Wagner’i ağırlamakla görevlendirilir. Başlangıçta sıradan bir akademik ziyaret gibi görünen bu buluşma, zamanla derin ve sarsıcı bir yolculuğa dönüşür.

Profesör Wagner’in İstanbul’a gelişi, onun geçmişindeki büyük bir acıyı tekrar yaşaması anlamına gelmektedir. Maya, onun hikayesini araştırdıkça, Struma faciası, Nazi zulmü ve geçmişin gizli kalmış acıları gün yüzüne çıkmaya başlar. 1942’de, Yahudi mültecileri Filistin’e götürmek isteyen Struma gemisinin Karadeniz’de batırılması, Profesör’ün kaybettiği büyük aşkı ve tarih içinde unutulan insan trajedileri romanın ana eksenini oluşturur.

Maya’nın, Wagner’in geçmişini anlamaya çalışırken kendi ailesine ve kimliğine dair de önemli keşifler yapması, romanın kişisel bir dönüşüm hikayesine evrilmesini sağlar.

Temalar

Tarih ve Unutulan Acılar

• Struma faciası, II. Dünya Savaşı’nın etkileri, Türkiye’nin savaş dönemindeki politikaları gibi gerçek tarihi olaylar, romanın arka planını oluşturur.

Aşk ve Hasret

• Profesör Wagner’in hayatındaki büyük aşkı Elsa’ya duyduğu özlem, kitabın duygusal yoğunluğunu artırır.

Göç, Savaş ve Kimlik

• Roman, mültecilerin dramı, savaşın insanlar üzerindeki etkisi ve aidiyet duygusu gibi evrensel konulara değinir.

Bireysel ve Toplumsal Bellek

• Geçmişin unutulmaması gerektiği vurgulanarak tarihsel olayların bireyler üzerindeki derin etkileri gözler önüne serilir.

Zülfü Livaneli, romanında sade ve akıcı bir dil kullanırken, tarihi olayları da kurgular. Kitap boyunca gerilim, merak ve duygusal yoğunluk dengeli bir şekilde işlenmiştir. Hikaye, geçmiş ve şimdi arasında gidip gelen bir anlatım tekniği ile kurgulanmıştır.