Köken

Sübut kelimesi, Arapça s̠bt kökünden türetilmiştir ve s̠ubūt (ثُبُوت) “kalıcı olma, kesinleşme, ispat olunma” anlamına gelir. Bu kelime, Arapça s̠abata (ثَبَتَ) “kaldı” fiilinin fuˁūl vezninde masdarıdır. 

Kullanım Alanları

Hukuk Alanında

• Sübut, bir olayın veya iddianın gerçekleştiğini kanıtlayan kesin delil ve bilgileri ifade eder.
• Örnek: Davada suçluluğun sübut etmesiyle sanığın cezası kesinleşti.

Felsefi ve Epistemolojik Bağlamda

• Bir bilgi veya görüşün doğruluğunun, kesinlik ve doğrulukla ispatlanması süreci sübut olarak adlandırılır.
• Örnek: Felsefi argümanın sübutu, mantıklı ve sağlam temellere dayanmalıdır.