Köken

Arapça şbh kökünden gelen şubhe(t) (شُبْهة) kelimesinden türemiştir. Zamanla “kararsızlık, tereddüt ve kuşku” anlamlarını kazanmıştır.

Kullanım Alanları

• Felsefe ve Bilim: Şüphecilik akımında (Septisizm) bilgiye ulaşmanın bir aracı olarak değerlendirilir.
• Hukuk ve Ceza Yargısı: “Şüpheden sanık yararlanır” ilkesi gereği, kesin delil bulunmadan mahkumiyet verilmez.
• Günlük Dil ve Psikoloji: Kişisel güven eksikliği, kuşku ve vesvese ile bağlantılı olarak kullanılır.
• Din ve İnanç: İmanın sağlamlığı veya zaafı ile ilgili olarak kullanılmıştır.