Köken

Arapça "ṭālib" (طالب) kökünden Türkçeye geçmiştir. Arapçada "isteyen, talep eden" anlamı taşır. Bu kökten türeyen talebe kelimesi, Osmanlı döneminden itibaren hem “istekli kimse” hem de “öğrenci” anlamlarında kullanılmıştır.

Kullanım Alanları

• Taliplik ve İsteklilik: Osmanlı döneminde ilme talip olan kişiler için kullanılır.
• Eğitim ve Öğrencilik: Medrese veya mekteplerde eğitim gören kişiler için yaygın kullanıma sahiptir.
• Modern Türkçede Kullanımı: Yerini büyük ölçüde "öğrenci" kelimesi almış olsa da geleneksel çevrelerde hâlen kullanılmaktadır.
• Dini ve Klasik Metinlerde: Eğitim alan dinî kimseleri (molla, müderris adayı) tanımlamak için kullanılır.