Köken
Tümleç kelimesi, Türkiye Türkçesinde tümle- fiil köküne getirilen +(g)Aç ekiyle oluşturulmuştur. Bu yapı, tüm sözcüğünden türeyen tümlemek fiiline dayanır ve anlam bakımından “tamamlayan öge” fikrini yansıtır. Dilbilgisel bir terim olarak, Osmanlıca kökenli mef‘ul ya da mütemmim kavramlarının yerini alması amacıyla Dil Devrimi döneminde türetilmiştir. Sözcüğün hem köken hem biçim yönüyle Türkçeye özgü bir yapım modeli izlediği görülür.
Kullanım Alanları
- Dilbilgisi: Cümlede yüklemin anlamını tamamlayan nesne, dolaylı tümleç, zarf tümleci gibi ögeleri adlandırmak için kullanılır.
- Eğitim: Türkçe dilbilgisi öğretiminde temel kavramlardan biridir; yüklem dışındaki cümle ögelerinin belirlenmesinde kullanılır.
- Sözdizimi: Cümle analizlerinde fiilin tamamlayıcı yapılarının incelenmesinde kullanılır.
- Türk Dili çalışmaları: Osmanlıca terimlerin yerine geçen özgün Türkçe terimlerden biri olarak terminolojide yerini almıştır.