Köken

Arapça wḳˁ kökünden gelen wuḳūˁ (وُقوع) “düşme, olma, meydana gelme” anlamındaki sözcükten alıntıdır. Bu kelime, Arapça waḳaˁa (وَقَعَ) “düştü, oldu, gerçekleşti” fiilinin fuˁūl veznindeki masdarıdır. Türkçede genellikle “vuku bulmak” kalıbıyla “meydana gelmek, gerçekleşmek” anlamında kullanılır.

Kullanım Alanları

Hukuk ve Resmî Yazışmalar: Vuku kelimesi, resmî belgelerde ve hukuk metinlerinde bir olayın gerçekleştiğini veya meydana geldiğini bildirmek amacıyla kullanılır.

Tarihî Metinler ve Edebiyat: Klasik Osmanlıca etkisi taşıyan metinlerde, olayların meydana gelmesi anlamında yer alır. Bu bağlamda daha çok tarih, biyografi ve edebî anlatılarda tercih edilir.

Atasözleri ve Deyimler: Vuku kelimesi, özellikle “şuyûu vukūundan beter” gibi deyimlerde mecazî ve kalıplaşmış biçimde kullanılır. Bu deyim, bir olayın duyulmasının, onun olmasından daha kötü bir etki yaratabileceğini ifade eder.