Kökeni

Türkçe kökenli bir kelimedir. “Yap-” fiili, Eski Türkçede “çarpmak, sert bir sesle vurmak, keçe dövmek, çamur sıvamak, çatmak ve bir araya getirmek” gibi anlamlar taşıyan bir fiildir. Yap- fiiline gelen isim fiil eki "-ma" ve yapım eki "cık" ekleri ile yapmacık kelimesi oluşmuştur.

Kullanım Alanları

Günlük konuşmalarda, bir kişinin samimi olmayan davranışlarını eleştirmek için sıkça kullanılır.

Edebiyat ve tiyatro eleştirilerinde, doğallıktan uzak, inandırıcılığı olmayan oyunculuk ya da anlatım tarzını tanımlamak için tercih edilir.

Sosyolojik veya psikolojik analizlerde, bireylerin toplumsal roller gereği takındıkları yapay tavırlar ifade edilirken kullanılır.

Moda, sanat ve medya yorumlarında, aşırıya kaçan ya da abartılı bulunan üslupları nitelemek amacıyla da yer alabilir.